Naar het schijnt

Er is naar het schijnt een hele speciale kapper ergens in Gent, Sint-Amandsberg. De helft van mijn vriendinnenkring gaat er ondertussen, en niet toevallig is het ook de best gecoiffeerde helft.
De mens beheerst zijn stiel als geen ander. Maar naar het schijnt is het niet alleen dat, wat hem zo bijzonder maakt. Het is de manier waarop hij je aanspreekt met 'schat' en door je haar wrijft. En het is blijkbaar ook zijn lijf, want als zijn naam wordt uitgesproken komen niet veel later altijd de woorden 'schoonste vent van gent' en 'ongelooflijk sexy'  uit een vriendinnemond gerold.

Naar het schijnt is het ook de manier waarop hij je froufrou knipt en met zijn prachtige lijf voor je plaatsneemt.

Ik kan het niet bevestigen want ik heb hem nog nooit gezien... maar wel gebeld, deze middag.

Na het froufroudebacle kan ik wel een kappersverzetje gebruiken.

En ik meen het als ik zeg dat ook zijn stem heel sexy was.

Meer nieuws dus hierover na 4 oktober.

Belastingsaangifte

Geen blog deze avond want.... poging nummer twee om mijn belastingsaangifte in te vullen. Met een PUK-code en een nieuwe PIN-code, waarvoor ik 37 minuten aangeschoven heb in  het stadhuis.
En een vooroorlogse computer natuurlijk.

De boekskesrubriek

Ik heb opnieuw een boekske gekocht, de Dag Allemaal deze keer. Ik kon echt niet anders, ik was het verplicht aan u, beste lezers.

Het zit zo, vorige week heb ik het onsmakelijke bericht door uw strot geramd dat Yves Leterme sex heeft. Het leek me toen een goed idee  de boel wat op te vrolijken door er een foto van een kindje bij te plaatsen... de kleine Dexters ofte Valentina, inderdaad.

Het is geen schoon kind dat niet, maar ergens dacht ik wel dat het nog ging goedkomen. Haar moeder was een succesvolle BV en haar vader een rijke zakenman, weet je wel. Bovendien  zagen die twee elkaar doodgraag. Ze gingen elkaar dan ook nooit bedriegen. En ik was gerustgesteld,  het kind zag er misschien niet uit maar had een liefdevolle en rijke  thuisomgeving.

Maar wat zag ik toen ik deze morgen De Standaard wou kopen: 'Tanja Dexters schaamteloos bedrogen door haar Miguel'. Neen, het mocht niet zijn. Het leven kan hard zijn voor kindertjes.

Ik kon niet anders dan die Dag Allemaal kopen, volgens mij is hij wat duurder dan de Story en ik vind hem bovendien ook wat ouderwets maar ik moest het ganse verhaal lezen. Ik kan niet de ene week het kind op onze blog zetten  en een week later alle interesse in haar kwijt zijn. Zo hard ben ik niet. Ik ga mij om dat kind bekommeren tot het bittere eind. Desnoods breng ik haar zelf naar de coiffeur.

Maar ondertussen wil ik u wel weer entertainen met een fotootje. Wie mij kan vertellen wie deze schone hier is, wint de Dag Allemaal, zonder vieze smsjes deze keer.

U ziet, het moeten niet altijd lelijke kindertjes zijn op onze blog.

Droeverig gevoel

Het is bijna over, dat droeverig gevoel. Met dank aan dit. Wisten jullie dat eigenlijk, dat madame Clijsters al aan haar tweede carrière bezig is?

Maar ook dank aan mijn broertje die zo lief was te bellen om te zeggen dat zijn nieuwe wasmachine kapot is, zijn appartement onder water zit, al zijn kleren naar Werchter stinken en hij morgen moet gaan werken en geen congé meer heeft tot oktober. Dat helpt ook altijd, de miserie van de anderen, u kent dat wel.

Maar wat natuurlijk ook altijd helpt is de flow. Ik weet het, ik val in herhaling, maar hij wordt alleen maar beter. Volgens mij is hij echt voor mij geschreven, of hebben jullie ook problemen met droeverige gevoelens, de rompslomp van het huishouden en het feit dat je soms ontdekt dat niet iedereen je de leukste van de wereld vindt?

En de flow, die heeft nu een vakantieboek, voor op reis. Net zoals de Jommekes-vakantieboeken van vroeger die je ma kocht omdat je zou zwijgen in de auto en op de kast legde tot je op reis vertrok. En wij maar verlangen om daar in te mogen kijken.

Maar in het flow vakantieboek geen 'zoek-de -zeven-verschillen'-prentjes, wel mooie verhaaltjes, gedichten, nieuwe inzichten, tips. En natuurlijk ook mooie kleurplaten. Niet meer gekleurd sinds je twaalfde, dan moet je daar dringend weer eens aan beginnen. Kleuren... nog beter dan yoga.

Ik koop hem alvast en laat u weten of u dat ook moet doen. Als dat geen service is.

Vadertjesdag

Vorig jaar mochten we op vadertjesdag naar de stembus. Ondertussen is Dries al bijna een jaar vader en kende zijn zoontje in zijn eerste levensjaar geen federale regering. 

Maar zoals je ziet, het deert hen niet, beiden niet.

Proficiat vandaag!

Oproep

Er zijn nu éénmaal meer vrouwen dan mannen op de wereld... geen idee waarom, maar ik heb dat eens ergens gehoord.

En wat blijkt nu... ook in de heat and meet inschrijvingen blijkt het allemaal een beetje oneerlijk verdeeld. Vrouwen genoeg, maar mannen daar zijn ze nog naar op zoek. Hebben mannen dan toch meer schrik voor het onbekende? Of angst voor schone vrouwen?

Want inderdaad, beste mannen, er zit wat vrouwelijk schoons tussen, schoons met brains, waarmee het zeker leuk is een avond aan tafel te zitten.

En mannen, die zijn er ook... maar niet genoeg.

En we willen de dappere vrouwen die zaterdagavond toch ook belonen met een leuke vent. Want vrouwenonderonsjes, dat is leuk, maar God heeft niet voor niets twee geslachten geschapen.

Dus beste mannen, schrijf u hier in en bezorg een vrouw het diner van haar leven.

Brussel

Onder het motto dat je niet naar New York moet om op reis te gaan, gaan wij met de schoenenkwestiesredactie een weekendje Brusselen. 
Voor de shopadresjes namen we al een kijkje op belmodo. Maar omdat de beste adresjes, nog altijd die van horen zeggen zijn, een warme oproep. Tips om ergens te gaan eten of een beetje te feesten, of een toffe shoeshop? Let us know!

Sorry but....

Het was een beetje pauze bij de schoenenkwesties, je mag zelf een reden kiezen, inspiratie vind je hier.

Excuses gaande van 'sorry, ik had een hartaanval' tot 'ik was even overweldigd door het leven'.

Zeg nu zelf, daar kan 'We zitten aan zee en ik was mijn laptop bij mijn ma vergeten' toch niet mee concurreren.

Fijne kerstdagen

Jarig

Soms zegt een beeld genoeg: happy b-day E!

17 december

Joepie, morgen word ik 31 en dat is tweemaal joepie, niet alleen is het mijn verjaardag, volgens degelijk wetenschappelijk onderzoek ben ik dan ook op mijn mooist. Op die leeftijd zou het zelfvertrouwen dat ik uitstraal, mijn rimpels compenseren. Ik kijk dus al uit naar morgenochtend, benieuwd hoe dat aanvoelt op zijn mooist zijn. Aan een kant is het ook een beetje griezelig, want volgens een vriend zou dat betekenen dat ik vanaf overmorgen dus alleen maar lelijker word.

Enfin, we zien wel weer hoe ik er overmorgen uitzie, ik zal het morgen niet aan mijn hart laten komen. Want in tegenstelling tot van die bescheiden, nederige mensen die 'het maar een dag als een ander vinden', vind ik 17 december altijd de dag van het jaar. Traditiegetrouw neem ik verlof en doe ik alleen leuke dingen. En ik geef eerlijk toe, mijn hart zal telkens een klein vreugdesprongetje maken als mijn gsm weer van tuuttuut tuuttuut doet.

En bij leuke dingen hoort natuurlijk ook een serieuze portie uitgaan, fantastisch dat die 17de december op een vrijdag valt dit jaar.

Kadootip

Voor al wie al nummertje-trek gedaan heeft maar nog geen idee heeft welk kadoo te kopen, voor de gegadigden heb ik deze supertip. Äleluja is een volledig groen en fair trade kledingmerk met leuke T-shirts voor mannen en toffe topjes voor vrouwen. Biologisch katoen en niet in de gekende aardekleurtjes met zonmotieven maar in trendy modellen en met leuke motiefjes. Je kunt dus ook groen gekleed gaan zonder je in een wikkel-broek-rok-jutezak te moeten wikkelen.

Ik ben fan en heb er enkele in mijn kast liggen. Het is misschien nog niet het seizoen voor de topjes, maar volgens mij is een topje als een schoen, je kunt er nooit teveel van hebben. Het dient altijd wel ergens voor: als onderlijveken in de winter, als basisoutfit in de zomer, of zumba-outfit het ganse jaar door.

En nu gewoon alles aan 15 euro!

Yesido

Laten we eerlijk zijn, de kans dat de eeuwige trouw slechts voor even is, is reëel. Dus kan je alvast voor de tweede optie kiezen, eeuwige roem.

Ik het kader van een hartelijk kunstproject kan je de o-zo-typische portretfoto's die aan de livingmuur hangen in menige huiskamer, onvoorwaardelijk sturen naar yesidobook@gmail.com.

De portretten van jezelf, je ouders en grootouders kan je zo laten vereeuwigen.

Voorwaarden:

- enkel verticale kop-teen beelden komen in aanmerking

- enkel de trouwers staan op de foto (sorry, zonder Elvis als je in Las Vegas je ja - woord gaf)

- analoog ingescand of digitaal van goeie kwaliteit

- vermeld de namen, datum, leeftijd op moment van huwelijk en waar de foto werd genomen.

De beelden worden met eeuwige trouw en liefde in goede en kwade dagen behandeld.

weekmenuten

Op maandag was het worst, op woensdag frieten, op vrijdag vis en op zaterdag spaghetti en dat jaren aan een stuk. Toen al zwoer ik dat ik nooit, maar dan ook nooit weekmenu's zou opmaken. En toen ik mijn eigen centen ging verdienen en zo snel als ik kon het ouderlijk huis verliet, zag ik dat dit principe ook bij leeftijdsgenoten zijn ingang vond.

'Waar was de creativiteit dames? En het leuke gezellige chaotische bestaan waarbij je niet weet wie aan je tafel zit 's avonds, laat staan wat de pot schaft?' , repliceerde ik telkens ik dergelijk lijstjes op de koelkasten vond.

Maar toen kwamen de kinders en het gehol naar de crèche en het avondhumeur van mijn dochters en mijn eigen avondhumeur en bedacht ik, dat indien ik 's avonds niet meer naar de colruyt zou moeten hollen of zelfs nog eens zou moeten nadenken wat ik zou eten, mijn leven misschien wat gemakkelijker zou worden. Een gedachte minder in mijn hoofd en een half uur tijdswinst elke dag, dat moest succesvol zijn.

En zodus begon ook ik op zaterdag ons krijtbord vol te schrijven met menu's...Maar het vergt natuurlijk enige discipline, niet alleen moet je je koffie op zaterdagmorgen in de colruyt gaan drinken, je moet ook je hoofd pijnigen om 7 gerechten op dat krijtbord te krijgen en daarbij moet je rekening houden met de spinning op maandag, dat het woensdag kindvriendelijk moet zijn, dat je lief op dinsdag gaat klimmen en op woensdag  een vergadering heeft en...dat je geen frigo vol restjes wil.

Niet simpel, maar daar is dan nu ook een oplossing voor gekomen. Want sommige blogmadammen smeten, hun weekmenu's al op het net, nu bestaat er zelfs een eigen blog. Van waar je de weekmenu's dus eigenlijk schaamteloos kan kopiëren, of je kunt het ook minder schaamteloos 'inspiratie halen' noemen natuurlijk. 

Ik ben een fan en omdat ik niet alleen van de blog wil pikken maar ook mijn steentje bijdragen: ten huize D zit het zo deze week, indien je een recept wil, mail je maar.

Maandag: de rest van de gratinpattaten van zaterdag met pompoen en veggieburger

Dinsdag: = vrouwendag, wat room kappen bij de rest van de pompoen, pasta erbij en een glas wijn en dat allemaal in de zetel terwijl ik naar 'thuis' kijk

Woensdag: spaghetti uit de diepvries, want ze moeten ook zeker in bad en ik kan niet tegelijk koken

Donderdag: veggieballetjes in tomatengroentensaus en rijst, (ik moet nog een recept zoeken op het worldwide net)

Vrijdag: Mijn lief moet zijn plan maar trekken want ik ben weg(voor de duidelijkheid, de kindjes hebben in de school/crèche gegeten dus die laat ik niet in de steek)

Zaterdag: seitangoulash met couscous

Zondag: ga ik doen alsof we niets in huis hebben en de chinees voorstellen

Dieettip

Ik ken een nieuw dieet, het heet het bacteriële-infectiedieet.  De bacteriële infectie is gemakkelijk te verkrijgen, alleen weet je meestal niet waar, wat een zeker spanningseffect creëert. In mijn geval verkreeg ik hem via een degelijk restaurant in Parijs. Maar het is zeker ook verkrijgbaar in België, en volgens mij niet alleen in groezelige pittabars.

Met het bacteriële-infectiedieet  kun je op een week tijd zeker een kilo of zes kwijtraken. En het wordt nog effectiever als je de infectie een dag of vier negeert  en doet alsof je gewoon een banaal buikgriepje hebt, omdat je bijvoorbeeld net een vakantie geboekt hebt met je lief.

Maar als je het gevoel hebt dat je zelfs zonder naaldhakken niet meer stevig op je schoenen staat en je stretchjeans naar een flair-model neigt, dan stop je best je dieet en haal je beter wat antibiotica bij de huisarts.

Nu mijn dieet op zijn einde loopt, vind ik het echt wel fascinerend dat een mens tien dagen kan overleven op muesli, yoghurt en zoutoplossingetjes ofte 'Oral Rehydratation Solutions'.  Maar wat er in je hoofd begint af te spelen na die tien dagen is even boeiend. Ik droooooom van eten. Vannacht kon ik echt niet slapen en zag ik, vegetariër, steeds weer die sappige biefstuk voor me. En opeens had ik enorm veel begrip voor die diëtende vrouwen die 's nachts naar de frigo sluipen. 

Groot nieuws

Groot nieuws, groter zelfs dan schoenennieuws. Ik ben net meter geworden! Mijn kleine broer heeft een dochter! Hoewel iedereen er rotsvast van overtuigd was dat het deze keer een jongen ging zijn (aangezien ik de familie al had opgezadeld met twee kleindochters respectievelijk nichtjes) is het opnieuw... een vrouwtje.
En dit juich ik natuurlijk alleen maar toe. Ik zie nu al de gefronste wenkbrauwen van mijn broer voor me als ik die kleine meid op haar verjaardag meeneem op een uitstap in Wijnegem Shoppingcenter, het moet immers niet altijd de efteling zijn.
Evenzeer zie ik me over zestien jaar al aan de telefoon hangen om mijn overbezorgde broer ervan te overtuigen dat hij haar niet langer persoonlijk voor de schoolpoort moet afzetten. Ondertussen zal ik dan al vijf jaar ervaring hebben met puistekoppen en johnny's die aanbellen en vragen of mijn dochter thuis is.
Help, het leven is toch een uitdaging. Welkom kleine Mare in deze uitdaging!

S-party

Ik heb hele creatieve vrienden, en zodus ga ik dit weekend naar een verkleedfeestje waar iedereen verkleed is in iets dat met de letter S begint.

Vorig jaar hadden we de letter Z, zo zie je op de foto een zwoele zeemeermin en een zatte zebra.

Iemand ideetjes? 

O ja, strings zijn verboden...

late night shopping

Een heel kort berichtje vanavond want ik moet nog gaan shoppen. Gent organiseert een avondshopping in de binnenstad. Ik ben wel pro, eerst de kindjes in bed en dan op zoek naar een paar nieuwe schoenen. Toch veel gezelliger dan op zaterdag massa's mensen trotseren en twee kleuters meesleuren in de schoenenwinkels.

Natuurlijk past dit niet geheel in het consuminderenverhaal, maar er zijn natuurlijk ook duurzame tweedehandswinkels open vanavond, of er is het swishing-event.  En je hoeft ook geen kilo's kleren te kopen, een paar schoenen of twee kan volstaan, niet?

Dus dames, sluit de laptop, kus de husband goedenavond en rep je naar de stad.

Leonard wordt 76

Als ik ooit eens beroemd ben  en één of ander glossy magazine mij vraagt voor welke man ik carte blanche wil krijgen (wat ik ten zeerste hoop) dan antwoord ik.... Leonard Cohen.
De man is vandaag 76 geworden. Zesenzeventig, mijn god en enkele weken geleden zag ik hem op een zondagavond in Gent en had ik dinsdagmiddag nog kippevel. Die stem, die pretlichtjes in zijn ogen, zijn stuntelige huppelpasjes, de passie waarmee hij de microfoon vast neemt..... Speciaal voor zijn verjaardag één van zijn schoonste nummertjes en een zalig momentje in Gent.

Met vakantie

Aangezien wij ook met vakantie gaan (naar een camping in Frankrijk zoals de komende tien jaar) gaat de blog ook een beetje met vakantie.

Uiteraard houden we jullie op de hoogte, want ik durf te wedden dat ze in het Zuiden van Frankrijk die sandaaltjes met een hak hebben die ik hier maar niet vind. Bovendien blijft de fotografe van dienst ook in België en zijn er in de zomermaanden meer dan genoeg mooie tafereeltjes te spotten. 

Maar de updates zullen dus met een iets lagere frequentie gebeuren, afhankelijk van de internetverbinding, het comfort van de ligstoelen aan het zwembad, het middagdutjesgedrag van mijn dochters en het schoenennieuws natuurlijk.

Prettige vakantie