PRETpark

Eén van de leuke dingen aan ouderschap is dat je je zonder schaamte weer als een kind kan gedragen, zoals je amuseren in een pretpark. En zodus maakten we ons gisterenochtend klaar om naar het pretpark te gaan, niet zomaar een pretpark maar het pretpark der pretparken: de Efteling.  

Het klaarmaken duurde iets langer dan gedacht want ik was even vergeten welke outfit je aantrekt om naar een pretpark te gaan.  Dat een trainingspak en een KWay’ tje rond mijn middel, me niet meer zouden flatteren daar was ik nu wel van overtuigd. Mijn twijfel betrof dan ook vooral mijn schoenen. Het waren ofwel schoenen met hakken ofwel de lelijke schoenen. Nu ja, de kans dat ik in het elfjespark George Clooney tegen het lijf zou lopen was klein, dus koos ik maar voor het lelijke alternatief.

Het enthousiasme waarmee ik met mijn dochters vertrokken was, daalde echter naarmate ik de afrit Efteling-Kaatsheuvel naderde. Er waren immers opmerkelijk veel auto’s met rood-witte nummerplaten en kleuters op de achterbank dezelfde richting aan het uitrijden. Mijn vrees bleek gegrond bij aankomst. Het was schuifelen richting ingang en schuifelen richting sprookjesbos.

Nu is schuifelen in een sprookjesbos niet zo erg want als je ergens mag schuifelen dan is het wel in een sprookjesbos maar al schuifelend kwam ik wel tot een opmerkelijke vaststelling. Het sprookjesbos is nog helemaal niet veranderd, Roodkapje staat nog altijd op dezelfde plaats en maakt nog altijd dezelfde houterige bewegingen en de zingende paddenstoelen zingen nog altijd dezelfde liedjes. Op zich is dat fantastisch voor nostalgische zieltjes als ikzelf,... alleen is het zo dat mijn dochters wel na 2006 geboren zijn en dat de houterige bewegingen van een roodkapje hen net iets minder bekoren dan pakweg een 3D- haaienfilm.

Maar ik moet natuurlijk niet overdrijven, de sprookjes waren wel tof… voor even… maar helaas niet voor een gans sprookjesbos. Maar aangezien het sprookjesbos slechts voorzien is van één ingang en één uitgang  en het éénrichtingsschuifelen was, moest ik me in deze kindvriendelijke omgeving  met mijn dochters aan mijn zij wel behoeden voor uitspraken als "K**bos, waar is die uitgang hier verdomme"