Ik heb het opnieuw gedaan, in de 20 minuten middagpauze moest en zou ik schoenen kopen, ook al wist ik dat dat me in het verleden al zuur opgebroken was. Maar hormonen, daar kun je nu eenmaal geen neen tegen zeggen. Maar ik slaagde erin en fier als een gieter showde ik de schoentjes ‘s avonds aan mijn lief.
Maar mijn lief vond ze niet mooi, meer zelfs hij begon hysterisch te lachen en gebruikte het woord aartslelijk. En hier zit ik nu met mijn aartslelijke schoenen. Mijn lief begrijpt het drama niet, als ik ze maar schoon vind, 't zijn mijn voeten. Maar als lief van mijn lief vind ik dat ik altijd en overal de schoonste, knapste, tofste en beste geklede vrouw op aarde moet zijn in de ogen van mijn lief. Maar dat gaat nu dus niet meer, met aartslelijke schoenen.
En dus hebben we nu de zitschoenen, de mooi-om-naar-te-kijken schoenen, de lelijke schoenen, de gestrafte schoenen en als-mijn-lief-in-het-buitenland-zit-schoenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten