Halloween

Ik ben daar eigenlijk niet voor, voor Halloween. Cliché. Vroeger bestond dat niet, en vroeger was niet alles beter, maar toch een beetje.

Er lagen vroeger in ieder geval geen rottende uitgeholde pompoenen op de stoep. Nu moet je tegenwoordig in Ledeberg op de toppen van je tenen trippelen naar de zondagsmarkt, zo tussen de hondenstrontjes en de pompoentjes door. Flaneren naar de markt zit er niet meer in.

Pompoenen, daar moet je soep van maken. Die moet je niet aan je voordeur leggen.

Bovendien, komen kinderen niet meer zingend aanbellen op 6 januari verkleed in de 3- Koningen.

Neen, ze bellen aan, in de week voor Halloween, nogal agressief, ze staan er met 5 voor de deur met een zak van Delhaize. En dan voeren we dit gesprek:

Kinderen: Halloween, snoep!

Ik: Maar we zijn pas 29 oktober, Halloween is pas maandag?

Kinderen: We willen nu al snoep!

Ik: Maar jullie zijn niet verkleed?! Kom maar eens terug als jullie verkleed zijn! (Ik denk ook: en jij, de tweede van rechts moet eigenlijk geen moeite doen, ocharme dat schaap)

Kinderen: Ja sèg, we hebben geen Halloweenkleren!

Ik: Spijtig (deur gaat dicht).

Ik heb dit dialoogje ongeveer 9 keer herhaald. 

Ik ben geen voorstander van het feest, maar ik was wel voorbereid en ik ben nu ook niet zo'n party pooper, dus ik kocht wel degelijk een zak vol chocolade euro's...

Maar ik ben principeel. 

Wie vandaag nog langskomt verkleed in spook, vampier, pompoen, of zelfs in smurf... krijgt van mij een eurosnoep, met plezier.