Frustratie

Ik wil even van de afwezigheid van mij associate gebruik maken om een potje te klagen. Ja, want hoezeer het zonnetje me nog toelachte vorige week en ik me de koningin van mijn balkon voelde, zo steekt het tegen vandaag.
Ik moet immers weer eens op 'zakenreis', en het is niet alleen dat, het is vooral het feit dat ik op een paasmaandag moet vertrekken. Een dag waarop iedereen op zijn luie kont in de zetel en geniet van het feit dat ie twee zondagen krijgt voor de prijs van één.
Maar er is nog meer, het is weer in Polen dat er vergaderd wordt. Zucht o zucht. Rome, Sevilla, dat was leuk maar blijkbaar once in a lifetime. NGO's die doe de beste zaakjes in landen als Polen. Ik heb het niet voor Polen, en al zeker niet voor Warshau. Ik vind de mensen daar zo humeurig, zelfs de hotelreceptioniste heeft het telkens weer moeilijk om er een glimlach uit te persen. Om dan maar te
zwijgen van die anonieme voorbijgangers die mijn weg kruisen van de luchthaven naar het hotel.
Het is er goedkoop, ja, maar het ontbreekt er wel aan leuke schoenwinkels om op een goedkope manier geld te spenderen en even mijn bloeddruk omhoog te doen gaan en te vergeten dat iedereen er zo vies loopt.

En heb ik al gezegd dat ik met Ryanair vlieg?
Hoeveel kost mijn frustratie van vandaag, niet genoeg dus.