Dolgedraaid

Deze morgen werd ik wakker met de stem van Gentse hoofdcommissaris Steven De Smet.

Ik dacht even dat ik een slaapje van 7 maand had gedaan en ik pardoes wakker werd op 1 april. Ik hoorde de man vol trots het volgende verkondigen:

"Iedereen is tegenwoordig in het bezit van een gsm. Een van die richtlijnen zou kunnen zijn dat leerlingen in geval van een incident de gsm op "stil" zetten. Als je op de vlucht bent voor een schutter en je je ergens verstopt, en ouders zouden dan beginnen te bellen, ja, dat zou natuurlijk zeer nadelig kunnen zijn."

Ben ik hier naïef of is er een reëel gevaar voor gekke schutters wanneer we baby's naar de crèche brengen? Of onze kinderen een goeie dag op school toewensen?

Moeten we hen ‘s morgens stevig vastpakken en toefluisteren: flink je best doen, voorzichtig met de fiets, al je boterhammen opeten, en… niet vergeten: je gsm op stil wanneer de dolgedraaide schutter de turnzaal binnenkomt…

Ik zou de kinderlijke fantasie van de commissaris in de kiem willen smoren met: ‘We leven niet in een cowboyfilm en dit is Amerika niet, en ga nu maar buiten spelen.’

De minsister van de toekomst, Pascal Smet zegt vandaag in De Morgen: ‘Ik pleit niet voor een  reduceren van onderwijs tot wat leerlingen plezierig vinden, maar integendeel een onderwijs dat prikkelt om te weten, en dat opvoedt tot een verantwoordelijke deelname aan de samenleving.’

Moet je weten wat te doen als er een man met een pistool voor je staat om te kunnen deelnemen aan de samenleving? Maakt dat iets uit wat je dan doet? Wat is trouwens de kans dat dat gebeurt? Ik ben nooit goed in statistiek geweest, maar ik vermoed dat er toch nog meer kans is om eens een win for life te winnen.

Kinderen en tieners opzadelen met (ir)reële angsten, maakt dat het deelnemen aan de samenleving niet nog moeilijker?

Zouden we ze niet beter leren hoe ze een ei kunnen bakken, een knoop aan naaien of een condoom om doen,…

Leren we ze niet beter hoe ze een gesprek met hun dementerende grootouders moeten aanknopen? Is statistisch gezien die kans niet veel groter, dat je op een dag met je mond vol tanden voor je pépé zit.

Minder levensbedreigend dat wel. Minder mediageniek dat ook.