Nu ik dertig ben, wil ik wat minder naïef zijn, niet dat ik tot de vreselijk naïeve soort behoor, maar er zijn zaken waar ik me gewoon wat kritischer bij opstel.
Ik begin met het verhaaltje van win-for-life. Iedereen kent het wel en iedereen heeft er vast en zeker al bij gefantaseerd. Het is ook het fantaseren waard, één lotje kopen van 5 euro en de rest van je leven elke maand 2000 euro op je rekening krijgen, zomaar voor niets, terwijl jij de krant leest, koffie drinkt en de kindjes op school zitten…
De rest van het fantaseren laat ik aan u over.
Maar...toen ik vandaag weer het radiospotje hoorde waarbij er verzekerd wordt dat er elke maand twee winnaars zijn, besloot ik dat dat niet waar kon zijn.
Reden hiervoor is dat dat win-for-life gedoe al meer dan 10 jaar bestaat maar ik nog nooit iemand heb ontmoet die het lotje won. Nu zou dat nog kunnen, maar ik heb ook nog nooit iemand horen zeggen dat ie iemand kent die iemand kent die iemand kent, die dat gewonnen heeft. Mijn conclusie is vandaag dus getrokken, u denkt er maar het uwe van…
Ik weet niet of het waar is, maar ik ken iemand die iemand kent die voor hun trouw aan alle genodigden had gevraagd om geen cadeaus te kopen, maar dat geld uit te geven aan win for life ticketjes. Tussen de honderden loten zaten 2 winnende. KATSJING! 4000€ per maand, voor het pasgetrouwde koppel.
BeantwoordenVerwijderenAls dit geen urban legend is, dan is het zeker een machtig verhaal!
BeantwoordenVerwijderenJah, mijn zus kent er toch ook 2 die dit gewonnen hebben. 2 jonge gasten die er netjes hun lening van hun huis mee afbetalen.
BeantwoordenVerwijderenOk, ik ben weg naar de krantenboer, een handjevol lotjes gaan kopen....
BeantwoordenVerwijderenEn wat bij een scheiding ?
BeantwoordenVerwijderen