Spelotheek

Hoewel er al honderden boeken geschreven zijn met tips voor moeders vind ik dat ook ik zeker mijn duit in het zakje moet doen. Ik wil moeders waarschuwen voor… de spelotheek. Inderdaad, het lijkt heel mooi en duurzaam en goedkoop en wat weet ik nog allemaal, maar…beste moeders… het is een valstrik.

Eerst en vooral moet je weten dat een spelotheek niet iets is waar je dag en nacht naar toe kunt. Neen, dat ding is enkel op welbepaalde uren in de week open. Meestal de woensdag tussen twee en zes. Inderdaad, de uren dat je ofwel op je werk zit ofwel aan immense inspanningen bezig bent om in een half uur je kinderen van de opvang te halen, je kinderen in bad te steken, eten te maken en dat eten ook in je kinderen te steken.

Eénmaal je begonnen bent aan dat spelotheekgedoe,  hang je er aan vast. Want denk maar niet dat je dat speelgoed zo maar eventjes een half jaar mag houden. Neen, om de drie weken moet je terug om dat speelgoed in te leveren. En probeer dan maar eens je kinderen duidelijk te maken dat er geen nieuw speelgoed mee naar huis gaat.

Je kunt het natuurlijk ook negeren dat spelotheekreglement, maar weet dan dat je er enorm veel geld aan kwijt kunt spelen, want nonchalant gedrag moet nu éénmaal beboet worden. En meestal menen ze het daar wel hoor in spelotheekland. Behalve een boete krijg je ook nog een welgemeende berisping geserveerd.

Maar de ergste stress is dat dat speelgoed niet van jou is maar van meneer spelotheek en dus mag er ook niets stuk gaan of verloren geraken. En geloof me een poppenhuis met mamapopje, papapopje, kindjepopje en hun respectievelijke meubeltjes, dat is geen sinecure om gedurende drie weken bij elkaar te houden.

En omdat het net niet druk genoeg is op woensdag tussen half zes en zes, houden wij nu ook nog eens het wekelijkse zoek-het-juiste-popje-moment.