Mijn dochter is gisteren naar de KSA geweest... en dat was raar, heel raar. Het was bijna absurd om het kind dat vreemde oranje sjaaltje aan te doen. Want de verwekkers van het kind dat zijn beide echte Scouts. Zo van die scouts die op hun dertigste nog altijd straffe verhalen vertellen over die éne passage van die éne hindernissentocht op dat éne kamp.
Scouting dat was ook belangrijk in mijn leven, zonder scouts kon ik nu geen BBQ aansteken, macaronisaus maken en had ik waarschijnlijk zelfs geen blogassociate.
Maar het kind ging dus naar de KSA, omdat het buurmeisje en de vriendinnen naar de KSA gingen en omdat ze nog maar in het derde kleuter zit en de KSA de enige onverantwoorde jeugdbeweging is waar ze leiding geven op hun zestiende en kleuters van vijf toelaten.
We hebben ze niet zomaar laten gaan, we hebben natuurlijk geïnformeerd of ze wel zal leren sjorren en of er tafelvuren gemaakt worden en of ze HUDO's hebben. We kregen op alle vragen een positief antwoord... dus mocht ze gaan van haar ouders.
Maar toch, het blijft een beetje raar, dat lelijke oranje sjaaltje. Maar één ding staat vast, die belachelijke blauwe muts met oranje pompon zal nooit verder komen dan de gang.
No way... wat denken ze wel... die katholieke slingerapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten