Mijn smaak was weg vorige week. Ik weet dat het banaal klinkt en daarom heb ik het ook zoveel mogelijk voor mezelf gehouden, maar smakeloos zijn, echt, dat is niet plezant.
Eigenlijk was het nog erger dan niets smaken, alles wat ik in mijn mond stak smaakte naar metaal. Eén dag metaal eten, dat onderga je gewoon, dag twee geraak je al wat meer gefrustreerd en dag drie word je misselijk van boterhammen die naar ijzer smaken en besluit je dan maar een tijdje niet te eten en moedig verder te wachten op de dag dat de smaak de weg terug vindt naar je mond.
Maar waar viel mijn professionele oog op deze week? Op dit persbericht van ons federaal voedselagentschap, en alles viel op zijn plaats... en het doosje met pijnboompitten in de vuilbak.
Het persbericht doet het een beetje af als een akkefietje, dat sommige kwezels die altijd moeilijk doen de 'Pinus Armandii' niet verdragen. Maar na een mailtje met één van de ambtenaren kreeg ik dit antwoord. "2009 was een slecht oogstjaar voor pijnboompitten in China. Een lager aanbod en een grote vraag op de internationale markt, joegen de prijzen de hoogte in. Gewiekste handelaars mengden uit winstbejag niet-eetbare soorten met partijen bestemd voor consumptie en voor de export"
Die snode Chinezen verkopen dus gewoon niet - eetbare pitten aan de Aldi en niemand die dat opmerkt. Ik vind dat een beetje vies, als ik eten koop, ook al is dat in de Aldi, ga ik er toch altijd van uit dat het eten eetbaar is, en dat iemand dat gecontroleerd heeft. Maar niet dus. Ik ben een beetje mijn vertrouwen kwijt in de voedselketen.
Misschien moest ik mijn lief toch nog wat meer aanmoedigen en in de toekomst enkel eten wat uit de tuin komt. Iemand een idee hoe ik pijnboompitten kan doen groeien in mijnen hof...? Aan een pijnboom, veronderstel ik.
Maar dus beste lezers, de ambtenaar sloot zijn mail hiermee af: 'Gezien de lange houdbaarheid van de pijnboompitten is het niet onwaarschijnlijk dat er nog gevallen van bittere nasmaak zullen voorkomen'.
Ik raad u aan eerst op het doosje van uw pijnboompitten te kijken of er niet ergens 'China' op staat. Tenzij u eens echt op dieet moet en op zoek bent naar een manier om uw eetlust af te remmen. Succes gegarandeerd.
Bedankt voor de tip. Ik ga onmiddellijk mijn doosjes pijnboompitten eens checken, al denk ik niet dat ze uit de Aldi komen.
BeantwoordenVerwijderenIn jouw geval zou ik wel contact opnemen met de Aldi of het voedselagentschap.
Hab ik gedaan Lies, ik kan mijn doosje omruilen als ik mijn kasticket nog zou hebben. Ten eerste, wie houdt nu een kasticket van den Aldi bij en ten tweede, ik wil geen pijnbommpitten meer van den Aldi... Awoe Aldi eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderenJaaaa! Ik eet echt nooit meer pijnboompitten uit China. Twee tot drie dagen nadat ik er eet, krijg ik voor een week aan een stuk bij alles wat ik eet een bittere smaak. Zo voos dat dat is! Je herkent de Chinese aan hun vorm: ze zijn klein en dik. De Europese pijnboompitten uit Italië en Frankrijk zijn lang en smal. Het ligt ook aan hun genetische code. Ook de eetbare uit China geven dus bij sommige mensen vreemde reacties. Het voze is dat ze in doorsnee restaurants in elk slaatje van die Chinese doen.
BeantwoordenVerwijderenIk at ooit eens op verplaatsing pasta met pestosaus. Vers gemaakte pestosaus, maar met hetzelfde resultaat. Blijkbaar kan je hetzelfde probleem hebben met pijnboompitten die niet geroosterd zijn. Ik weet wat je bedoelt: zelfs water smaakte smerig. Het heeft een week of twee geduurd vooraleer het weg was.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het toen gevonden door op te zoeken via google. Blijkbaar zijn er velen met dat probleem. Of het specifiek aan een slechte lading pijnboompitten ligt, weet ik niet.