maandag 6 oktober 2014

Dure druiven


Ik was in de winkel en had honger, dorst en vooral geen tijd. Dat is meestal de toestand waarin ik mij bevind als ik in een supermarkt ben. Maar het gevaar op miskopen in een winkel met eten is beperkt en zal nooit kunnen tippen aan mijn miskopen in schoenenwinkels. Althans dat dacht ik.
Ik was dus in de winkel en zag druiven liggen. Ik wist wel dat het seizoen van de druif eigenlijk al een beetje op zijn einde liep, maar ik had dus honger, dorst en vooral goesting in een lekker sappige druif. En ze zagen er lekker uit, dus griste ik ze mee.
Ik had het alarmerend kunnen vinden dat er een strik rond hing, maar bon hoe duur kan een druif zijn.

HEEL. ERG. DUUR.

Ik kwam aan de kassa en werd gevraagd om 54 euro neer te tellen, waarvan 22 euro en een klets voor de tros druiven met de strik.
Ik had namelijk niet gewoon druiven met een strik gekocht, neen, ik had Leopold III-druiven gekocht van 29 euro de kilo.

Ik moet zeggen, ze waren heerlijk, echt waar, maar het deed wel pijn. En de pijn gaat echt niet weg door ze op te eten.
Bovendien ben ik er nog niet uit. Hoe eet je druiven van 50 cent per stuk. Liggend in een zetel? Zittend aan een gedekte tafel met kaarslicht? Als dessert of als hoofdpla?

In ieder geval moeten ze op, want niets erger dan een druif van 50 cent op de composthoop smijten.

2 opmerkingen:

  1. Jawadde! Ik zou ook verschoten zijn aan de kassa. Chance dat ze zo lekker waren :-) Zoveel centjes voor druiven. Geniet er maar dubbel en dik van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ze zijn ervoor gekend. Maar ik zou toch ze ingeruild hebben voor wat ander fruit.

    BeantwoordenVerwijderen