donderdag 9 oktober 2014

Verontwaardiging

Ik ben een beetje beschaamd, het is hier al te lang geleden dat ik nog eens verontwaardigd was. Ik leuter over druiven en lispelende prinsessen maar aan echte verontwaardiging mankeert het me de laatste tijd.
Ik heb natuurlijk geluk, ik ben gezegend met een stel hersenen dat een voorliefde had voor ingenieurdingen en vond gemakkelijk een goede job. Ik vond ook een goed lief, die nog steeds de beste is en die dus de helft van al onze facturen betaalt, wat een geluk. Ik ben gezond, mijn lief is dat ook en mijn kinderen blaken ervan, wat een geluk.
En mocht er iets gebeuren dan heb ik een vangnet, langs beide kanten. En zelfs als er niets gebeurt kan ik op dat vangnet rekenen af en toe.

En dus kabbelt mijn leven voort zonder dat ik op een barricade moet gaan staan.

Maar er is wel nog een portie verontwaardiging nodig af en toe.  En omdat ik het niet beter kan verwoorden, moet je maar rechtstreeks haar blog lezen.


3 opmerkingen:

  1. Daar word ik stil van...
    En geloof me, dat wil wat zeggen 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik weet het niet zo zeker, er zitten een paar haakjes in het stukje die mij een beetje wantrouwig maken, het kan rechtuit zijn maar het kan ook geschreven zijn door een groene " spin doctor " die een paar naieve geesten wil manipuleren. Een dergelijk stukje zonder context of zonder kennis van de blog waar het vandaan komt prikkelt me niet meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hey anoniem, niet wantrouwen. Het is mijn verhaal. En het is echt, jammer genoeg. Realiteit durft fictie al eens overstijgen, hé.

    BeantwoordenVerwijderen