woensdag 16 juli 2014

Een goed dak, jongen

Het is een hele tijd geleden. Begin 2009, schat ik. Ik stond in een ziekenhuis, naast een bed waar mijn grootvader enkele weken later zijn laatste adem zou zuchten. Dat wist ik toen al, en hij zeker. Uit alles – de kramp in zijn hand, de toon in zijn zucht, zijn arendsblik – sprak een afscheid. Ik ging zitten op een ongemakkelijke stoel, zo’n stoel die helemaal niet voor zitten lijkt te dienen, en knoopte een gesprek aan, geholpen door mijn grootmoeder die feilloos zijn hese woorden vertaalde. 

Waarover praat je met een stervende man? Over het weer, natuurlijk: het was koud. En het nieuws, natuurlijk: “Nee, geen nieuws, opa. Alles goed”. Er zijn momenten waarop je het cliché niet meer ontvlucht, maar omarmt. 
Het werd even stil. Mijn grootvader wierp een blik naar buiten, naar de rug van de stad waarover zijn kamertje uitkeek. “Een goed dak, jongen, dat heb je nodig. Een huis met een goed dak. Hoor je?” Het advies van mijn stervende grootvader.

Vijf jaar later sta ik met mijn lief in een rustig straatje in de rand van Gent. We kijken naar de gevel met nummer 30. We kijken naar elkaar. Is dit het huis? Is dit ons huis? 
Mijn ogen dwalen over de gerenoveerde rijwoningen. Buiten een gezellig tuintje, binnen veel licht en ruimte. En daarboven een nagelnieuw dak dat zeven huizen tegelijk overkapt. Een eindeloos dak. Een goed dak. 

“Kom”, zeg ik tegen mijn lief, “we kopen het”. 

Bedankt voor het advies, opa.

Met dank aan gastblogger T. 

2 opmerkingen:

  1. Zo is het - en geen vocht onder de fundering - dan hou je het binnen mooi droog:)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo is het - en geen vocht onder de fundering - dan hou je het binnen mooi droog:)

    BeantwoordenVerwijderen