Het einde van het comateuze bestaan

De blog lag in slaap, of eerder, de blog lag in een coma. Er waren wel meer dingen die in een vegetatieve toestand verkeerden, eigenlijk zowat alle aspecten van mijn sociale leven. Eerst was het dus van drukdrukdruk en had ik geen tijd. Druk op het werk en druk met studeren.
 En toen heel plots, was ik het zo kotsbeu dat het gedaan was met studeren, ik besloot er de brui aan te geven, misschien tijdelijk maar toch volledig. En even plots was er nog iemand die de brui gaf aan het financieren van mijn onderzoeksproject. Het was niet meer van 'drukdrukdruk', het was van 'oei' . Ik veranderde mijn geen-tijd-excuus in het geen-goesting-excuus.
Maar geen goesting-excuses die bleken de vermomming te zijn van een geen-goesting-spiraal, een spiraal richting  grond. Want ik zweer je,  van zoeken op Facebook hoe tof het leven van je vrienden is of van de avonturen van Femke volgen in Thuis word je dus echt niet vrolijker.
Maar nu de helft van de Thuis crew dood of vermist is, besloot ik dat het tijd is om weer wat goesting te krijgen. In dingen die leuker zijn dan cursussen pathologie blokken bijvoorbeeld.
Lezen lijkt me wel leuk  om mee te starten, of naaien bijvoorbeeld. En dus lieve lezers van de bijna-comateuze blog, ik ben op zoek naar goede boeken, zo van die boeken waardoor je een slaapgebrek opbouwt. En naaipatronen, zo van die patronen waar je direct opgewonden richting stoffenwinkel voor vlucht.
Bij voorbaat dank.