maandag 23 juni 2014

De laatste keer


Ik heb het al heel mijn leven, soms heb ik er veel last van, andere momenten ben ik me er nauwelijks van bewust. Ik heb last van  het 'oei-het-is-de-laatste-keer-syndroom'. Dan besef ik opeens dat ik iets voor de laatste keer ga beleven en dan word ik droevig, zo droevig dat ik nauwelijks geniet van die bewuste laatste keer.

In feite zouden mensen zoals ik beter geen kinders krijgen, want sinds die er zijn, is het aantal laatste keren 'verdriedubbeld'. Gelukkig zijn er ook laatste keren die je nauwelijks beseft. Geen idee wanneer ik voor het laatst mijn kind een pamper heb aangedaan of zijn eten door de mixer heb gedraaid, al een geluk.

Maar ik ben me er nu wel heel erg bewust van dat ik woensdag voor de laatste keer aan de kleuterschoolpoort zal staan.

Misschien moet ik er gewoon een feest van maken. Zouden kleuterjuffen cava lusten?

4 opmerkingen: