Het was weer een extreme periode de laatste tijd. Extreem in slapeloosheid. Ik haalde records in nachten na elkaar wakkerliggen en haalde waarschijnlijk ook records in functioneren zonder slaap. Ik besloot nog eens alles uit de kast te halen om ervan af te geraken. Behalve de pillen dan, die liet ik liever in die kast. Bleef over: alles wat eindigt op 'peut'. Te beginnen bij de kinesitherapeut voor het rugprobleem. Daar begon de nattigheid, of ik al iets 'voelde' en of ik beterschap 'voelde' en 'voelde' dat het los zat. Maar ik voelde weinig. En toen kwam die echte therapeut, de yoga-therapeut. En daar moest ik ook van alles voelen gaande tot het voelen van mijn buik, benen en tenen. Het is niets voor mij, dat voelen van lichaamsdelen, ze zijn er gewoon. Ik heb nooit begrepen hoe ik dat moet doen dat voelen.
Maar bon, ik gaf het een kans en probeerde uit alle macht te voelen.
En toen kwam de grootste alternatieve peut, de acupuncturist-peut. En daar gingen we opnieuw, of ik het 'voelde', niet de naalden in mijn vel, neen, de spanning die weggleed uit mijn hoofd.
Maar bon, ik gaf het een kans en probeerde uit alle macht te voelen.
En toen kwam de grootste alternatieve peut, de acupuncturist-peut. En daar gingen we opnieuw, of ik het 'voelde', niet de naalden in mijn vel, neen, de spanning die weggleed uit mijn hoofd.
Ik ben niet goed in voelen. Misschien zit daar wel het probleem. Ik ben een laagsensitieve mens.
Wil er eens een psychotherapeut een boek schrijven over onze soort in plaats van over die hoogsensitieven? En misschien meteen ook over de relatie tussen laagsensitieven en in slaap vallen?
Hehe, hier eerder een hoogsensitieve. Maar al die 'peuten'... nee, daar voel ik ook niks bij. ;-)
BeantwoordenVerwijderenHello , je inspireert me. Eigenlijk heb ik al lang zin om het eens over voelen te hebben.
BeantwoordenVerwijderenHet is één van onze 5 zintuigen en het meest verguisde. Aan zien, horen, ruiken en smaken wordt volop aandacht geschonken maar voelen…al is dit wel het grootste zin- tuig.
Eigenlijk is het een kwestie van er niet of nauwelijks mee bezig te zijn, laat staan er belang aan te hechten. Want je kan het leren, ontwikkelen, net als fietsen of naaien.
Het doel van voelen is ons bewust te maken van wat ons lichaam steunt of schaadt. Als je je vingers in vuur stopt, trek je automatisch terug omdat je voelt. Als je voelt dat iets je deugd doet, is het voor herhaling vatbaar…
Wanneer je contact hebt met het voelen van je lichaam, begrijp je onderliggende signalen en kan je preventief ingrijpen. Je voelt wanneer je bepaald voedsel moeilijk verteert of je hartslag te snel gaat, je je spieren geweld aandoet, je zenuwen te gespannen staan en je hecht er alle belang aan om naar je lichaam te luisteren in plaats van de wilskracht van het hoofd te volgen. Ons hoofd is heel belangrijk maar het begrijpt vaak ons lichaam niet meer.
Om te voelen moet je je lichaam gebruiken en je hoofd even uitschakelen, Heel boeiend en fascinerend te ervaren wat ons lichaam ons allemaal te vertellen heeft…
Hoogsensitiviteit heeft een negatieve betekenis gekregen . Ik hoorde onlangs zulke personen benoemen als “ turning stones”. Het zijn mensen die niet enkel voelen wat er in hun lichaam gebeurt maar ook aanvoelen wat er op emotioneel en mentaal gebied niet als “ normaal” aanvoelt in de maatschappij. Mensen die door ertegen te botsen dingen doen omkeren.
Allemaal oefenen dus :)