Lentekarakter

Ik ben weer een gelukkig mens sinds de temperaturen draaglijk zijn, zo simpel is dat. Maar deze week ontdekte ik toch ook één voordeel aan winters weer. Dan kan ik niet gaan lopen. Het is te zeggen, dan voel ik me soms al zo ongelukkig dat een schuldgevoel over het niet-gaan-lopen er gewoon niet meer bij kan.

Maar deze week was het gedaan, no more excuses, het paaseitjesvet moest er af, zo vlug mogelijk.

Maar vijf maanden zetel, dat laat eens voelen. Komt daar nog bij dat ik tijdens die vreselijke winter verjaard ben en nu zelfs al ouder ben dan Jezus ooit is geweest.

Het resultaat laat zich voelen, het is niet alleen dat ik stijf ben en het liefst nooit meer zou bewegen, zelfs mijn ingewanden zijn er niet goed van. 

Lopen tot je er kotsmisselijk van wordt...daar is karakter voor nodig.