De inrichting

Een deel van ons huis wacht nog op een fatsoenlijke inrichting. Het zal nog een eindje moeten wachten want ik betwijfel of mijn kinders langer zullen slapen als hun bed dezelfde kleur heeft als hun kleerkast en of er meer warm water zal zijn op zondagochtend als de badkamervloer uit kurk bestaat. Maar bon, ondertussen, neem ik al eens een interieurboek vast of loop ik eens mooie maar veel te dure winkels binnen op zoek naar inspiratie.
En weet je wat nu jammer is, in al die boekskes en in al die ingerichte winkels blijken huizen en kamers kinderloos te zijn. Zelfs kinderkamers hebben hoogstens een houten treintje op de vloer liggen.
Er zijn toch ook kinderen die niet naar Steinerscholen gaan, meer zelfs, volgens mij gaan er meer kinderen niet naar Steinerscholen.
Maar nergens heb ik al een roze barbiehuis en een plastieken tefalkeukentje zien staan. Zelfs in speelkamers zijn de stoelen van één of andere ontwerper en staan boeken per kleur gerangschikt.
Geen wonder dat ik er alleen maar moedeloos van word en denk dat de inrichting van dat deel van ons huis iets voor over 20 jaar is.