Zo een week of twee geleden besloot ik in staking te gaan.
Ik beeldde me in dat ik een zonnepaneel was, er zat potentieel in mij, heel
wat, maar dat kwam er niet meer uit zolang er geen zon was.
De boormachine lag klaar om gaten te boren maar zolang er
geen zon was, kwam er dus geen gat. De stoelen waren gekocht in de
kringloopwinkel, maar zolang er geen zon was, vertikte ik ze te schilderen en
bleven ze kringloopbucht in plaats van ‘vintage’.
Ook voor de essentiële dingen werd op overlevingsmodus
overgeschakeld. De wasmanden
fungeerden als kleerkast. De diepvriezer, de Chinees, de Italiaan, de Vietnamees, de Japanner en het
frietkot als mijn bevoorrader van essentiële voedingsstoffen. En verder zat ik
in de zetel keek naar ‘24’ en ‘lost’ en wachtte op de zon.
Ik wist alleen niet dat zonnepannelen zo flexibel moesten
zijn.
Als een echt zonnepaneel ben ik consequent dus zit ik terug in
mijn zetel. Gelukkig bestaan er naar het schijnt oneindig veel seizoenen van
Jack op zijn eiland en Jack de folteraar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten