zondag 30 september 2012

Het spoor

Ik sta achter, hopeloos achter, mijn mailbox lijkt wel een ravage. Maar dat was allemaal niet zo erg want dinsdag ging ik dat oplossen. Ik moet in Amersfoort zijn dinsdag. Dat is twee uur en dertig minuten sporen. Ideaal dus om achterover te leunen, mails te beantwoorden en af en toe de koffiekar eens tegen te houden. Ja, bij onze Noorderburen bestaat dat gelukkig nog, de 'Sodexo-minibar-goedemorgen'.
En woensdag zou ik op mijn gemak terugsporen en al die andere onbeantwoorde mails oplossen. Misschien zou ik nog een half uur in mijn boek kunnen lezen.
Maar het mocht niet zijn, geen treinen op woensdag in België en aangezien ik iets te oud ben om Roosdaal als de ideale paradijselijke eindbestemming te zien, zit er niets anders op dan koning auto te nemen. En dus ga ik hier dinsdag 's nachts opstaan om toch maar op tijd aan de vergadertafel te geraken. De files in België, dat is immers een peulschil met die in Holland. En woensdag zal ik in de spits terugrijden. Ik ga totaal opgefokt terugkeren en mijn mailbox zal nog voller zitten dan vandaag.
De spoorvakbonden zijn er inderdaad weer in geslaagd mijn ganse week te verpesten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten