Weet je wat nu eens zondejammer is? Dat alcohol eigenlijk een beetje vergif is. Je wordt er dik van en krijgt er hoofdpijn van, om van die andere katerkwalen nog maar te zwijgen. Het probleem zijn dan ook de sluipende, stille onverwachte katers. Want neen, mijn wilde jaren zijn al heel lang voorbij en echte braspartijtjes komen heel erg zelden voor. Het zit hem in de onschuldige uitjes: een pintje drinken met de collega's, een wit wijntje op het terras omdat het toch zo een schoon weer is, gewoon iets drinken omdat L. terug is van Hong Kong, eens passeren bij de grootouders. Zelfs mijn kinderen oppikken bij de buurvrouw kan in deze tijden van het jaar gevaarlijk worden.
Het is natuurlijk ook een beetje de combinatie slaaptekort-alcohol die het goedje zo gevaarlijk maakt. Maar daar is weinig aan te doen, een dag bestaat maar uit 24 uur en sinds een jaar of zes kunnen die uren weinig flexibel ingevuld worden. Zeven uur is immers zeven uur voor een driejarige en daar kan het uitgaansgedrag van moeder niets aan veranderen.
Als je een beetje chance hebt is het op katerdag schoon weer en kun je je boeltje pakken en naar de Blaarmeersen trekken alwaar je kinders zich drie uur kunnen bezighouden met het graven van een 'rivier'. Maar als je pech hebt is het flutjesweer en is zelfs een speeltuin geen optie. En als je dubbelpech hebt is je jongste dochter nu eens echt geen televisiekijker en heeft ze er na één aflevering Bumba schoon genoeg van. Bumba duurt 6 minuten en 23 seconden. Ik moet u niet vertellen hoeveel minuten een dag duurt.
Maar het moet gezegd, de werkelijkheid valt meestal beter mee dan de gedachte aan de katerdag. Die eerste gedachte sluipt namelijk mijn hoofd binnen zo om zeven uur 's ochtends wanneer ik nog geen toegang heb gehad tot de dafalgankast.
Maar toch ben ik een beetje blij dat de bedtijd gepasseerd is en heb ik net tegen mijn lief gezegd dat we geen babysit nodig hebben zaterdag. Ik blijf wel thuis.
Het is natuurlijk ook een beetje de combinatie slaaptekort-alcohol die het goedje zo gevaarlijk maakt. Maar daar is weinig aan te doen, een dag bestaat maar uit 24 uur en sinds een jaar of zes kunnen die uren weinig flexibel ingevuld worden. Zeven uur is immers zeven uur voor een driejarige en daar kan het uitgaansgedrag van moeder niets aan veranderen.
Als je een beetje chance hebt is het op katerdag schoon weer en kun je je boeltje pakken en naar de Blaarmeersen trekken alwaar je kinders zich drie uur kunnen bezighouden met het graven van een 'rivier'. Maar als je pech hebt is het flutjesweer en is zelfs een speeltuin geen optie. En als je dubbelpech hebt is je jongste dochter nu eens echt geen televisiekijker en heeft ze er na één aflevering Bumba schoon genoeg van. Bumba duurt 6 minuten en 23 seconden. Ik moet u niet vertellen hoeveel minuten een dag duurt.
Maar het moet gezegd, de werkelijkheid valt meestal beter mee dan de gedachte aan de katerdag. Die eerste gedachte sluipt namelijk mijn hoofd binnen zo om zeven uur 's ochtends wanneer ik nog geen toegang heb gehad tot de dafalgankast.
Maar toch ben ik een beetje blij dat de bedtijd gepasseerd is en heb ik net tegen mijn lief gezegd dat we geen babysit nodig hebben zaterdag. Ik blijf wel thuis.
vreemd genoeg kan ik hoe langer hoe beter tegen de alcohol. Terwijl ik vroeger twee dagen hoofdpijn had heb ik nu enkel een loom, hees gevoel na zo'n eerder wilde avond. Tegen dat ik 60 ben drink ik de jeugd onder tafel!
BeantwoordenVerwijderen