vrijdag 30 maart 2012

Drukdrukdruk

U kon het misschien al zien aan het aantal blogspots deze week maar het was een beetje van drukdrukdruk de laatste dagen, op professioneel gebied dan.  En gisteren was het drukdrukdruk-hoogtepunt. Ik was er in geslaagd om vier vergaderingen op één dag te plannen en dan nog op vier verschillende locaties in twee verschillende steden. Ik was wel nog zo slim geweest de voormiddagdingen in Brussel te zetten en de namiddagdingen in Gent. Het kon dus nog erger. En om de vreselijke dag helemaal af te maken had ik tussendoor nog eens toegezegd voor een conference call. Je kent dat wel, meedoen aan een vergadering via de telefoon. Efficiënt dat wel, maar leuk is anders, om gehoord te worden moet je immers roepen, nog harder dan ik normaal al doe in een telefoon.

En uiteraard, duurzaam als ik ben,  ging ik het traject  met de trein afleggen. Het feit dat ik al kippenvel krijg bij de gedachte parkeerplaats te moeten zoeken in het centrum van Brussel speelt hier uiteraard ook een beetje mee. Alles verliep wonderwel volgens plan, alleen de trein die werkte niet mee waardoor het oorspronkelijke plan om te 'conference callen' vanop een bankje in een Gents park vervangen werd door een conference call die ik moest combineren met van de trein stappen, een busticketje kopen en op een bus stappen.
En wonderwel lukte dat ook.... dacht ik. Want daar zat ik op de bus, letterlijk te roepen in mijn telefoon in slecht Frans, ondertussen de rollende ogen van mijn medepassagiers negerend, te kijken hoe de bus voortschreed... langs de Sterre.... langs de Ikea....En opeens, tussen wat gebrul in de telefoon en de gedachte dat ik toch een fantastische multitasker ben, viel mijn frank.... Ik moet toch niet langs de IKEA om van het Sint-Pietersstation op het Zuid te geraken? Jaja, de 70-bussen brengen je naar het Zuid, op voorwaarde dat je ze in de juiste richting neemt natuurlijk.

Bon, om een lang verhaal kort te maken, helemaal bezweet arriveerde ik veel te laat op afspraak nummer drie en vier. En toen ik vandaag even wou nagaan wat we nu weer afgesproken hadden daar in Gent, viel me op dat ik blijkbaar twee woorden had opgeschreven maar wel bijna al de kotjes in mijn atomaschrift had gekleurd.
Drukdrukdruk, het heeft blijkbaar efficiëntiegrenzen.

2 opmerkingen:

  1. Ik ken dat soort dagen niet, maar ik lees het met veel leedvermaak. Superwoman is niks in vergelijking met jou.

    BeantwoordenVerwijderen