donderdag 24 november 2011

De goede werkgever

U leest het in alle job@'s van deze wereld, een goede werkgever investeert in opleidingen voor zijn werknemers. En aangezien ik al een rijtje goede (en ook iets minder goede) werkgevers gehad heb, heb ik ook al een rijtje opleidingen zien passeren. Daar kan ik alleen maar blij mee zijn, ik word er alleen maar slimmer van.
Nu vind ik het wel lastig aan die opleidingen dat dat tegenwoordig allemaal zo actief moet gebeuren. Rustig achteroverleunen op je stoel en van je koffie slurpen terwijl je aandachtig luistert, of doet alsof je aandachtig luistert, neen, dat zit er vandaag de dag niet meer in. Ooit moet één of andere pedagoog op het lumineuze idee gekomen zijn dat dingen beter in je hersenen blijven zitten als je dat op een actieve manier opneemt.

Als je geluk hebt, beperkt het actieve deel zich tot een resem vragen die in het publiek worden gesmeten. Het komt er dan gewoon op aan er erg dom uit te zien, zodat jouw mening in elk geval niet gevraagd wordt. Als blondine heb ik hier natuurlijk een streepje voor.

Erger wordt het als de lesgever van dienst met de fantastisch vernieuwende idee afkomt dat je eens moet 'brainstormen' met je buurman. Een mens die je van haar nog pluim kent en een mens die je ook niet echt beter wil leren kennen. Helemaal erg wordt het als je met diezelfde buurman één of ander 'rollenspel' moet gaan spelen, een toneeltje dus, zoals je weleens met je vijfjarige dochter doet. Om één of andere reden krijg ik dan net altijd belangrijke telefoontjes, die ook nog eens lang duren. Bij deze mijn excuses aan de buurmannen die ik al eens heb laten zitten.

Maar ik heb een nieuwe rage opgemaakt in het genre management- en andere opleiding. Blijkbaar is het erg belangrijk om je plaats te kennen in een organisatie. Daar kan ik inkomen, een mens moet weten of hij aangenomen is om koffie te zetten of om begrotingen op te maken. Maar zo een plaatsbepaling, daar bestaan heel gesofisticeerde technieken voor.  Zo heb ik al op een prachtige krijttekening van een boom moeten staan, ergens op een rij stoelen die een trein voorstelde en onlangs moest ik kiezen tussen 8 gekleurde IKEA-placemats. Dat is niet zomaar een boom, trein of IKEA-placemat. Neen dat is dan een model van meneer huppeldepup of dokter tralala  en meestal hebben die daar ook een boek over geschreven.

Ik heb me op de groene placemat gezet, vorige week. Groen dat is schoon voor herfsttypes als ik.

6 opmerkingen:

  1. De placemats of bomen zijn nog niet binnengedrongen in de lessen van de doctoraatsopleiding. Maar nu weet ik ook wat de toekomstige PhD-studenten te wachten staat.

    Helaas, rollenspellen en brainstormsessies, daar kicken ze nu echt op. Dat, terwijl ik daar meestal zit met als enige motivatie om mijn studiepunten te verzamelen (want laten we eerlijk zijn, een cursus "poster design" als je aanstaande grafisch vormgever is, brengt je niet zoveel meer bij). Ik moet dringend wat meer het telefoon excuus gebruiken, in plaats van te "discussiëren" met één of andere overenthousiaste maar onverstaanbare Indiër over het feit dat comic echt _geen_ lettertype is voor wetenschappelijke posters en dat rode en groene letters op een zwarte achtergrond goed is voor een epilepsie-aanval te krijgen. En dat een spellingscheck echt geen pijn doet.
    Of een cursus "applying for a post doc job" met rollenspelen waarbij je de persoon naast je van die intelligente vragen moet stellen als "if you were a fruit, what would you be" en dat soort random onzin (daar kicken de docenten trouwens op).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De nagel op de kop, dit stukje. Ik gruwel als men weer eens met post-its afkomt die we dan moeten volpennen en op een grote poster moeten kleven, waarna we dan moeten discussiëren over welke post-its eigenlijk hetzelfde willen zeggen en welke post-it in welke hoek van de poster past.
    Dat levert gegarandeerd urenlang slaapverwekkend gepalaver op en zelden nieuwe inzichten. Ik geef het toe, ik heb ook wel al eens zo'n vergadering moeten verlaten wegens een acute diarree-aanval. Of dat aan de ellendige broodjes vol vettige mayonnaise-sla of aan de post-its lag, laat ik in het midden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gullie pakt de verkeerde cursussen uit. Moose geeft ook training (introduction to scrum, scrum for managers, euh en dan iets daartussen van twee dagen).
    Naar 't schijnt heel erg actief.
    Als ze het niet lusten, durven ze het precies toch niet op het evaluatieformulier schrijven.
    Hup hup!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Schitterend en oh zo herkenbaar!

    Ook ik haat rollenspelletjes. Of "zoek-de-achterliggende-vraag-spelletjes". Spelletjes met een moeilijke naam, hé, Schoenenenanderekwesties! ;-)

    Wat ik wil bij trainingen: TIPS. Concreet en resultaatgericht. En liefst individueel.

    En die trainingen bestaan. Je hebt wel een toffe werkgever nodig. Ene die beseft dat kwaliteit loont. En dat, helaas, kwaliteit geld kost.

    Ik denk dat ik tot de gelukkigen behoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wij moesten onlangs in een algemene vergadering kiezen of we onszelf als leeuw, olifant, hond of papegaai zagen... Djeeeeezes!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. bij deze moet ik wel zeggen dat ik momenteel een heel goede werkgever heb,stel je maar voor dat ze dit leest, maar het was de lesgever aan wie we ons mispakt hadden

    BeantwoordenVerwijderen