In de vakantie zorg ik graag eens voor de kinderen van mijn vriendin. Ze is blij, want ze heeft niet altijd opvang en ze weet dat de kinderen bij een pedagoog wel in goede handen moeten zijn.
Zo spreken we altijd af wat ik ze moet leren tegen dat ze weer worden opgepikt: dit gaat van leren stappen, werkwoorden vervoegen, groenten eten en puzzels van 55 stukken maken zonder hysterie.
Natuurlijk doe ik dat niet, dat leren ze allemaal vanzelf wel.
A. vroeg me daarnet of het thema deze week 'Carnaval' was omdat ik ze een puzzel gaf met een paar rare snuiters erop. Ik maakte haar erop attent dat het hier geen school is, dat we alle puzzels het hele jaar door mogen maken, ook al staat er bijvoorbeeld een Kerstman op. We doen daar niet aan mee, aan thema's in Ledeberg. "Ja, dat is waar,", beaamde ze, "in school moet ik ook altijd wachten om iets te mogen doen, hier niet, hier is het toffer." Haha, 1-0 in het nadeel van meester P.
En eerlijk, ik vind het gewoon fijn als ze er zijn. Dan kan ik nog eens zonder dat er wenkbrauwen worden opgetrokken een familie muizen boetseren of spaghetti eten met mijn handen.
Maar vooral, ik kan nog eens ongegeneerd Ken zijn kleren uit doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten