Droevige dag

Stress en droevenis vandaag ...wegens... de eerste schooldag van mijn jongste dochter. Ik vond dat niet fijn, die eerste schooldag, want ook al is mijn jongste dochter technisch gezien een peuter, voor mij is ze een baby. En baby's die zijn nog te klein om naar school te gaan. Ware het niet dat schoolgaande kinderen ook economisch interessanter zijn dan crèche-kinderen, ik had ze waarschijnlijk niet gestuurd.

Op school leren ze vanalles, zoals echt praten. En ik weet niet of ik dat wil, twee kinderen die hun werkwoorden perfect vervoegen. Stel je voor dat ze straks zegt 'Mama, kan ik nog een glaasje water krijgen want ik heb dorst' in plaats van 'ikke taaaatte ebbe'. Neen, ik heb ze liever klein. Of ik heb liever van alles eentje, een groot en een klein meisje dus.

Ik zou nog een baby kunnen maken, maar dat is een kortzichtige oplossing, dan kan ik bezig blijven en dat is  pas economisch oninteressant en dan gaat mijn lief er misschien vandoor. Er zit niets anders op dan het te aanvaarden, dat ik vanaf nu twee meisjes afzet aan de schoolpoort.

Het was wel met mijn grootste zonnebril... En ik ben de enige die een zonnebril nodig had want mijn baby die heeft haar boekentas al weken geleden klaar gezet. Een babyboekentasje welteverstaan.