Feest vandaag.
Mijn grootmoeder is 80 jaar geworden en dat moet je vieren, niet iedereen wordt immers 80 jaar en ook niet iedereen is gelukkig met die 80 jaar.
Ze was wel gelukkig, mijn grootmoeder, of in ieder geval toch content.
Mijn grootmoeder is 80 jaar geworden en dat moet je vieren, niet iedereen wordt immers 80 jaar en ook niet iedereen is gelukkig met die 80 jaar.
Ze was wel gelukkig, mijn grootmoeder, of in ieder geval toch content.
Er was lekker eten, drank, taart en veel volk. Drie kinderen met hun 7 kinderen en die op hun beurt nog eens met 4 kinderen, achterkleinkinderen dus. En als je dat kan meemaken is dat goed, het toont aan dat er leven is, leven brengt hoop, en hoop brengt rust.
Koen moest ook zijn verjaardag vieren vandaag, zijn 33e. Met taart...waarschijnlijk. Met een vrouw aan zijn zijde...misschien. Met kinderen... ook misschien. Maar vieren... met zekerheid, dat zou gebeuren, daar kun je van op aan.
Het was wel een feestvarken, Koen.
Maar het is niet gevierd, of toch niet in de betekenis van feesten, wel van herdenken.
Ondertussen is het bijna 10 jaar geleden dat het "lang-zal-hij-leven" stopte. Dit zijn 10 jaren zonder zijn tomeloze energie, zonder zijn filosofisch gezwets aan cafétogen en zonder zijn relativerende blik op de wereld.
Maar het waren natuurlijk ook 23 jaren mét charmante aanwezigheid én van gulzig genieten. Van kracht en van feest. Want dat het leven schoon is, dat wist hij al langer.
Doet deugd dat Koen ergens toch nog leeft, al is het in ons hart. Merci voor de mooie woorden.. z'n zus Trui x
BeantwoordenVerwijderenmooi Elke !!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig tekstje! Ik ben ervan overtuigd dat Koen nog in vele harten verder leeft! Hij was een voorbeeld voor ons allemaal van heel veel energie en leven! Hij zit en blijft in mijn hart!
BeantwoordenVerwijdereneen goeie vriendin Isabeltje