Spaghetti van Nancy

Mijn dochter wil vanavond ‘spaghetti zoals van Nancy’ eten. Neen, Nancy is niet onze Italiaanse buurvrouw uit Napels die beschikt over fantastische pastarecepten en deze af en toe met ons deelt.

Neen,  Nancy is de hulpjuf. De hulpjuf die elke schooldag een honderdtal kleuters helpt om hun bord leeg te eten.

En in haar kinderlijke onschuld denkt mijn dochter dus dat Nancy die spaghetti voor 100 kleuters en 400 oudere schoolkinderen zelf maakt.

Maar niets is minder waar. De spaghetti wordt bereid aan de andere kant van het land in één of andere steriele keuken zo groot als een concertzaal. Waarna de spaghetti in haar kookvocht in zakken wordt gestopt, hermetisch wordt afgesloten en in de camion wordt gestouwd. De saus wordt om budgettaire redenen eerst nog wat aangelengd met water en dan in emmers van 100 liter  in diezelfde camion geplaatst.

Eénmaal aangekomen in de school worden de zakken geopend, het overtollige vocht wordt verwijderd, afhankelijk van het aantal eters wordt de saus nog wat aangelengd en alles wordt op smaak gebracht met een kilo zout.  En dan worden de kleine gekleurde plastieken bordjes van de kleuters gevuld met een lekkere spaghetti van Nancy waarna ze massaal aan het smullen gaan.

En nu ga ik de uitdaging aan om met de verse tomaten uit de serre van de buurman en enkele blaadjes verse basilicum, spaghetti van Nancy te maken. Heeft er iemand een kookboek?