Erfgoed

Bijna geen blog deze avond, want blogger van dienst was even bezig met een stukje erfgoed.

Er zijn deze avond weinig generatiegenoten broeken aan het naaien of althans pogingen daartoe aan het ondernemen. Dus volgens mij behoort ‘naaien’ wel degelijk tot erfgoed.

Mijn baby’s hebben de peuter- en  kleuterleeftijd bereikt en daar horen nu eenmaal broeken met kapotte knieën bij. In het begin loste ik dit eenvoudig op door simpelweg een nieuwe broek te kopen, want shoppen is nu éénmaal een hobby, zelfs als het kinderkleren betreft. 

Maar na de vijfde broek begon ik de decadentie hiervan in te zien en won ik informatie in over het herstellen van broeken. 

Moet dat gat eerst dicht voor er een lap op gaat? Hoe doe je dat? Waar haal je zo een lap en hoe leg je die er op? Mijn lieve schoonmoeder hielp me eenmaal uit de nood maar ik besefte dat ik hiermee het naaien definitief richting erfgoed duwde en dus besloot ik het vandaag zelf aan te pakken. 

Met succes…. de lange broek is nu een korte broek geworden, leek me de meest moedervriendelijke oplossing want ik heb wel wat beters te doen dan broeken naaien.