Een kind naar het eerste leerjaar sturen, dat is een beetje zoals er één op de wereld zetten. Van zodra je bevallen bent, word je overspoeld door advies. Het kind moet drinken, 6 keer per dag, en het moet bijkomen, genoeg natuurlijk. En het mag geen tutje en het moet zus liggen als het drinkt en zo als het boert. En het moet genoeg slapen maar niet te veel en niet in je bed maar ook niet in een andere kamer. En dan mag het pattaten eten, maar niet te vroeg en niet te laat, en groenten, liefst verse, en niet ze te veel koken, en opletten met gluten. En kom er genoeg mee buiten want het heeft vitaminen nodig en pak het genoeg vast, zie dat het veilig gehecht is.
Gelukkig ben ik gezegend met een grote dosis luiheid, te lui om die boekskes te lezen en zeker om te doen wat er in stond en ik had natuurlijk een goed lief, nuchter en beheerst. Want met zelfvertrouwen alleen had ik het niet de baas gekund, dat goedbedoelde advies.
En dan komt dat kind in het eerste leerjaar en moet het leren lezen. Lezen is moeilijk, dus moet je ermee bezig zijn, zeker 5 minuten per dag, maar het moet ook rekenen en dat is ook moeilijk. Maar helpen met rekenen moet je volgens het boekje doen, anders loopt het fout. En je moet boekjes voorlezen, veel, dan worden ze slim, en ga maar naar de bib met je kind zodat het de boekjes ziet en voelt. En misschien introduceer je best een vertelmoment voor het slapengaan, want kinderen verwerken veel op een dag en dat moet eruit. En het moet leren werken op een computer, maar niet te veel, het moet ook buiten komen. En sporten is belangrijk, maar niet te veel, want de prestatiedruk voor kinderen kan fataal zijn. En het moet natuurlijk leren zwemmen, maar liefst met een erkende zwemleraar.
Gelukkig ben ik nog even lui als 6 jaar geleden en is dat lief ook nog steeds dezelfde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten