zondag 15 juni 2014

Driekleuren-sterkte

Ooit, heel lang geleden zat ik op mijn eerste job. Ik zat er in een open kantoor waar nog vollebak gerookt werd, en collega K met mij een eiland deelde. Collega K die vond het leven nogal zwaar. Dat uitte zich in onnoemelijk veel gezaag en een diepe zucht zo elke 10 minuten. Maar gelukkig was ik jong en fris en ik ergerde me er nauwelijks aan. Misschien was het leven wel echt zwaar als je 33 was, dacht ik toen.
En toen werd K zwanger. U kunt u voorstellen dat de zuchtfrequentie werd opgevoerd maar op een dag leek ze eens echt content. De reden was dat het kindje in haar buik een piemeltje had en ik citeer 'ik ben toch gelukkig daarmee, want het leven van een vrouw is toch veel moeilijker'.
Ik slikte en werkte verder aan het milieubeleidsplan van Zwevezele. Maar nu moet ik zo vaak aan haar denken. Als ik door de supermarkt loop en denk dat haar zoon constant zit te jengelen om wereldbekerchips en wereldbekerchoco en als ik me voorstel hoe haar huis en haar auto vol ligt me driekleuren gadgets of beter driekleurenBROL. En waarschijnlijk heeft ze haar geld voor nieuwe schoenen moeten uitgeven aan panini-stickers.
Nu zit ze daar met haar zoon. Zou ik haar een 'sterkte-kaartje' sturen?


1 opmerking: