In Londen kocht ik schoenen en toen ik thuiskwam, werd mijn vermoeden bevestigd. Mijn dochters vonden ze fan.tas.tisch. De glitters, de hakken, ze waren er compleet weg van.
En toen dacht ik dat dat misschien geen goed teken was, dat die meisjes er zo zot van waren, dat was misschien wel hèt teken dat ze 'erover' waren.
In Berlijn kocht ik schoenen en mijn vermoeden werd opnieuw bevestigd. Ze vonden ze niet mooi. Maar opnieuw deden ze me twijfelen want hun opmerking was dan ook heel duidelijk: 'Het waren precies Ken-schoenen. Ken had die zeker ook, mama'.
En dat wil ik nu ook weer niet, rondlopen in dezelfde schoenen als de vent van Barbie.
Vanaf welke leeftijd moet je eigenlijk beginnen luisteren naar je dochters?
En toen dacht ik dat dat misschien geen goed teken was, dat die meisjes er zo zot van waren, dat was misschien wel hèt teken dat ze 'erover' waren.
In Berlijn kocht ik schoenen en mijn vermoeden werd opnieuw bevestigd. Ze vonden ze niet mooi. Maar opnieuw deden ze me twijfelen want hun opmerking was dan ook heel duidelijk: 'Het waren precies Ken-schoenen. Ken had die zeker ook, mama'.
En dat wil ik nu ook weer niet, rondlopen in dezelfde schoenen als de vent van Barbie.
Vanaf welke leeftijd moet je eigenlijk beginnen luisteren naar je dochters?
Haha, goede vraag!
BeantwoordenVerwijderen