dinsdag 25 februari 2014

8 jaar zekerheid



Er zat geen handleiding bij, toen ik haar 8 jaar geleden op de wereld zette. Geen boek met do's en don'ts voor de komende jaren. Ik moest mijn hart maar volgen, en misschien ook een beetje mijn verstand en niet te veel aantrekken van die ongevraagde adviezen uit de boekskes,  dat zeiden ze rondom mij.
Het was dus van trial en error, de voorbije 8 jaar.  Het was tuimelen van de éne zekerheid in de volgende onzekerheid. Zekerheid als ik haar zie stralen na het uitvoeren van een perfecte rad of als ik hoor hoe ze met  de logica van een 8-jarige wereldproblemen wil aanpakken. Zekerheid als ik haar helemaal zie opgaan in Pluk en zijn Petteflet. Maar evenveel onzekerheden. Onzekerheden die niet weggewerkt worden met een paar stiletto's  en een goed voorbereidde powerpoint, laat staan dat ik ze kan doen verdwijnen met een glas witte wijn. Er is dat plaatsje in mijn hart dat ijskoud wordt als ik haar vol heimwee hoor vertellen over die oude school. Koude rillingen die over me lopen zoals toen ik haar buikpijn vorige week niet wegkreeg met Junifen. Rillingen die me ook al overvallen bij de gedachte dat ze nog verdriet zal hebben, want leven zonder verdriet, dat gaat niet.

Maar de onzekerheden wegen niet op tegen deze éne zekerheid: she makes my day, elke dag opnieuw.
Speciaal voor mijn meisje...


3 opmerkingen: