'Dat de tijd rap gaat en dat ze zo rap groot worden'. Aan dergelijk onnozel cliché moet ik denken vandaag, de dag dat Lydia 30 wordt. Een verjaardag, voor de derde keer al zonder haar.
Misschien is het goed dat die tijd snel gaat dacht ik even, want tijd heelt wonden zegt dat ander cliché. En dat is een beetje waar. We denken aan haar en gaan toch door, dag na dag. We missen haar en vieren toch het leven zoals dat moet gevierd worden.
Maar voor ik vandaag ga vieren en mijn gin-gini op haar klink, wil ik eerst even heel hard vloeken.
Dat het toch zo oneerlijk is, en dat ze hier had moeten zijn... vandaag... de dag dat ze dertig wordt.
Proost, op jou Lydia!!
Zo oneerlijk! Sterkte toch en super dat je op haar klinkt ook al is ze er niet meer! Je moet dat in ere houden!
BeantwoordenVerwijderen