Kinders hebben, dat zorgt ook voor wat nostalgie.
Ik weet niet of 'moppen' ondertussen al officieel als cultureel erfgoed werden geklasseerd, maar het zijn in ieder geval nog steeds dezelfde als 25 jaar geleden.
En zodus zitten we in de 'Wablief en Wablaf-periode'. U weet wel, die twee die in een bootje zitten tot er één uitvalt, u mag raden welke.
We beginnen onze dag ermee en gaan ermee slapen, hier ten huize D.
En die klucht van die oma die op de grond valt maar Jantje die haar niet wil oprapen omdat alles wat op de grond ligt, vuil is... die hebben we ook al gehad. Het verwonderde me zelfs dat dat kind nog steeds Jantje heet.
Maar bon, ik kijk dus al uit naar de klassieker van volgende week.
Ik weet niet of 'moppen' ondertussen al officieel als cultureel erfgoed werden geklasseerd, maar het zijn in ieder geval nog steeds dezelfde als 25 jaar geleden.
En zodus zitten we in de 'Wablief en Wablaf-periode'. U weet wel, die twee die in een bootje zitten tot er één uitvalt, u mag raden welke.
We beginnen onze dag ermee en gaan ermee slapen, hier ten huize D.
En die klucht van die oma die op de grond valt maar Jantje die haar niet wil oprapen omdat alles wat op de grond ligt, vuil is... die hebben we ook al gehad. Het verwonderde me zelfs dat dat kind nog steeds Jantje heet.
Maar bon, ik kijk dus al uit naar de klassieker van volgende week.
Dé mop die ook nog komt is die van Jantje die gaat slapen bij zijn grootouders. Wanneer hij tussen hen beide mag liggen, voelt hij eens aan hen en vraagt hij of ze van karton zijn. Waarop zijn opa vraagt waarom hij die vraag stelt.
BeantwoordenVerwijderenAwel, ons papa zei; Je mag weer bij die oude dozen gaan slapen!".