maandag 27 augustus 2012

Inbrekers

Ik ben bang van inbrekers,... ik ben als de dood voor inbrekers. Ik ben vooral bang omdat ik niet weet wat je moet doen als je in je bed ligt en er zijn echt inbrekers. Gewoon blijven liggen en doen alsof je heel diep slaapt,  zelf ten strijde trekken met het gevaarlijkste voorwerp dat je kunt vinden (veel kans dat dat een tandenborstel is in mijn geval) of je kinders pakken en samen met hen in je négligé in de kleerkast kruipen?

Ik heb al veel denkbeeldige inbrekers gehoord, altijd als mijn sterk en dapper lief niet thuis is. Al heb ik volgens mij ook al eens echte inbrekers weggejaagd uit de tuin, maar de meningen zijn hierover verdeeld. Er zijn er zeggen dat het een kat was... alsof ik het verschil niet ken tussen een boef en een kat, hallo.

Maar dit keer kwamen ze als het stoere lief wel naast me in bed lag en het aangename was, hij hoorde ze ook. Maar hij was niet bang, zeker niet van inbrekers die zo stoem zijn om ontzettend veel lawaai te maken, net alsof ze eigenlijk een muur probeerden af te breken. Het dapper lief ging naar beneden en ik bleef achter in mijn négligé. Na drie minuten niets gehoord te hebben van het lief was ik ervan overtuigd dat ze hem overmeesterd hadden en stond ik echt op het punt in de kast te kruipen (met de kinders weliswaar) maar toen kwam hij toch de trap op.
Hij had ze niet gevonden, de stoute boeven, en ondertussen bleven ze maar doorgaan met lawaai maken en die muur afbreken.

Misschien waren ze wel met een hamer op het hoofd van onze buurman aan het kloppen maar dat was niet onze zorg, wij gingen onze oordoppen inpluggen en terug slapen.
Maar eerst besloot ik al mijn moed te verzamelen en toch naar de wc te gaan, het was dat of de rest van de nacht wakker liggen met een volle blaas.

En daar in de wc loste dappere ik het inbrekersprobleem op. Neen, ik hen geen vent aangevallen met mijn elektrische tandenborstel... ik heb een slaande ruit dicht gedaan. Vind ik ook wel heroïsch.







2 opmerkingen: