Wat kun je nu beter doen op een miezerige zondag dan nog eens te gaan zwemmen, dat dachten mijn dochters en dat dacht gans Oost-Vlaanderen blijkbaar. Het was daar dus op zijn minst gezegd gezellig in dat Puyenbroek-zwembad.
Ik doe dat niet graag, gaan zwemmen, en dat is eigenlijk een understatement. Gaan zwemmen in een binnenzwembad staat zeker in de top 3 van mijn 'vind-ik-niet-leuk-ranking'.
Het begint al in dat omkleedkot waar ik mezelf met mijn dochters inprop, want die familiecabines die zijn aaaaltijd bezet. Wie zit daar trouwens altijd in? Het is er veel te warm en te vochtig in dat kot. Een beetje logica zegt je ook dat al je kleren-inclusief botten- onmogelijk passen in die zak waar je bikini en een handdoekje inzaten. Gedoe dus, dat omkleden en die kleren in een kast krijgen.
En in het zwembad werd ik vandaag al onmiddellijk geconfronteerd met de reden waarom ik er eigenlijk een afkeer van heb: een drijvende pleister. Zo één waar ook nog wat rood op te zien is.
En dan denk ik opnieuw aan dat artikel dat ik ooit eens jaren geleden in de Humo gelezen heb over dingen die zich in zwambadwater bevinden, ondertussen keek ik vol ongenoegen naar peuters in zwempampers. Geen idee wie dat uitgevonden heeft, een zwempamper, maar mij ga je niet wijsmaken dat ook maar iets tegenhoudt.
En kou dat daar is, in een zwembad.
Maar bon, mijn plicht is vervuld, mijn kinders kunnen er weer tegen
voor een tijdje, en nu maar hopen dat er geen miezerige zondagen meer volgen.
voor een tijdje, en nu maar hopen dat er geen miezerige zondagen meer volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten