Mijn twijfelachtige relatie met Polen is beëindigd. ik verkeer nu in een definitieve status van 'vind-Polen-niet-leuk'. Nochtans kan Polen er zelf weinig aan doen. De grote reden voor deze statuswijziging is een technisch effect, met name, de niet-werkende microfoontjes op het congres en dus niet werkende simultaan-vertaling. En wij, als niet-Polen waren in de minderheid, het deed er niet toe dat Engels één van de officiële talen van de Europese Commissie was of dat wij van erg ver kwamen om onze mening te komen zeggen. Neen er werd verder gebabbeld in het Pools. Dat heet democratie.
En zo zat ik daar vriendelijk te glimlachen naar al die Poolse mensen, af en toe eens wat luider lachen als mijn buurman luider lachte, af en toe eens ernstig kijkend als mijn andere buurman ernstig keek.
Maar na 40 minuten was ik het beu, kostbeu. Ik kon het niet aftrappen want een uur later moest ik daar zelf een betoogje doen... in het Engels, ik keek er al naar uit. En bovendien ging het technisch defect binnen de vijf minuten verholpen worden, al 40 minuten lang. De Brit naast me deed geen moeite meer en was al aan het indommelen en de Fin aan de andere kant die was gezegend met een Ipad en een werkgever die dure internetabonnementen kon betalen.
Ik had geen Ipad maar wel een flair in mijn sjakosj, de Flair heeft me de volgende 30 minuten gered tot aan de pauze, tjah een Flair is geen Flow natuurlijk.
En in de pauze kwam de microfoontjesvermaker langs.
Maar de liefde met Polen was bekoeld. Het mocht niet meer baten, zelfs de cadeau die ik kreeg kon de liefde niet terug aanwakkeren. Een cadeau bestaande uit 4 meter droge saucissen, biologische.. van de streek... voor een semi vegetarisch gezin.
Ik denk dat ik volgende week eens een saucissenfeestje geef.
En zo zat ik daar vriendelijk te glimlachen naar al die Poolse mensen, af en toe eens wat luider lachen als mijn buurman luider lachte, af en toe eens ernstig kijkend als mijn andere buurman ernstig keek.
Maar na 40 minuten was ik het beu, kostbeu. Ik kon het niet aftrappen want een uur later moest ik daar zelf een betoogje doen... in het Engels, ik keek er al naar uit. En bovendien ging het technisch defect binnen de vijf minuten verholpen worden, al 40 minuten lang. De Brit naast me deed geen moeite meer en was al aan het indommelen en de Fin aan de andere kant die was gezegend met een Ipad en een werkgever die dure internetabonnementen kon betalen.
Ik had geen Ipad maar wel een flair in mijn sjakosj, de Flair heeft me de volgende 30 minuten gered tot aan de pauze, tjah een Flair is geen Flow natuurlijk.
En in de pauze kwam de microfoontjesvermaker langs.
Maar de liefde met Polen was bekoeld. Het mocht niet meer baten, zelfs de cadeau die ik kreeg kon de liefde niet terug aanwakkeren. Een cadeau bestaande uit 4 meter droge saucissen, biologische.. van de streek... voor een semi vegetarisch gezin.
Ik denk dat ik volgende week eens een saucissenfeestje geef.
Zou je die saucissen niet weggeven via je blog. Zo'n give-away is altijd een goede manier om je bezoekerscijfers op te krikken, naar 't schijnt. Niet dat ik kandidaat ben om nog maar 1 cm van die droge saucissen te winnen, hoor.
BeantwoordenVerwijderen