Banana

Over hoe een nieuw gezelschapsspel leidde tot het insturen van een spreuk bij de Bond zonder Naam.

Het kwam dus zo, S. zit voor haar werk regelmatig ergens in Afrika, in het dorp valt er ‘s avonds weinig te gebeuren. En zo kwam het dat S. haar avonden in Malawi vulde met het spelen van banagrams.

Na 6 maanden spelen ben je een geoefend speler en het spelletje werkt verslavend. Het spel kan je in België niet kopen, en dus wachtte S. weken op een banaan in een postpakketje.

Op een dag, toen we werden uitgenodigd voor een etentje werd tijdens het dessert de banaan trots op tafel gezet. En het moet gezegd het is een super leuk woordenspel. Ondertussen lieten al meer vriendinnen bananen uit London overvliegen.  We kunnen dus spreken van een microhype in het Gentse.

The games begonnen, … maar 6 maanden training veeg je niet zomaar van tafel. Er bleken een paar banagramcracks in the house. En dit werkt soms wat frustrerend voor de andere spelers, en frustraties doen al eens het slechtste in een mens naar boven komen.

Zoals…vals spelen, dat is dus perfect mogelijk met dit spel. Je kan zonder dat iemand het ziet de moeilijke Q’s en Ypsilonnen terug wegmoffelen…

Om snoodaards af te schrikken bedachten we op een avond een mooie spreuk:

Met vals spelen win je alleen maar vijanden.

We vonden deze spreuk zo goed gevonden, dat we ze prompt naar de Bond zonder Naam mailden.

Een beetje voor te lachen, maar ook een beetje voor echt.

De spreuk voldeed aan de criteria: ze was pittig, helder en kort. Maar helaas: iets te negatief volgens de directeur. De woorden  ‘vals spelen’ en ‘vijanden’, dat kon niet voor BZN.

Tja, we vinden ‘uilskuiken’ nu ook niet echt een koosnaampje.

Iemand een positief idee? We mochten immers blijven proberen van de directeur. 

We bedachten zelf al een alternatief:
 'Met foppertje spelen win je geen kameraden'