Moto

Ik ben terug een motard-girl. Neen, ik rijd niet met een moto, ik aan het stuur van een moto, dat zou onverantwoord zijn. 

Ik zit achterop. Ik zit TERUG achterop want vroeger had mijn lief ook een moto. Dat was belangrijk dat hij een moto had toen ik hem leerde kennen. Want een vent op een moto dat is eigenlijk de moderne versie van de prins op het witte paard. Die moto dat maakte het bijna perfecte plaatje 10 jaar geleden helemaal af.

Volgens mij kan een moto in sommige gevallen zelfs doorslaggevend zijn.

Ik zeg u, lelijke of niet-zo-goed-in-de-markt-liggende-mannen-om-welke-reden-dan-ook, koop u een moto en u zult zien.

Maar ondertussen deed mijn lief dus de moto weg, dat heeft plaats nodig en onderhoud en dat kost geld. Maar dat was niet zo erg, want ik had ondertussen andere eigenschappen ontdekt die het gebrek aan een moto zeker compenseerden.

Maar nu is de moto terug, want we hadden opnieuw plaats en ik zit dus opnieuw achterop. En ik geniet daarvan van op dat moderne paard te zitten terwijl ik een prins vasthoud.

Maar u hoort mij al afkomen, er is een maar. Het vestimentaire leven van een motard-girl is desastreus. Ik heb het niet alleen over die helm die elk perfect gestyled kapsel naar de vaantjes helpt maar ook over die dikke vest en al even dikke lelijke schoenen.  Met mijn nieuwe geswishte rokje en pumps op een moto, dat kan dus niet. Tot zover het verhaal van die prins en de prinses.

En dus wordt het nu altijd even nadenken als mijn lief en ik ons met zijn tweetjes moeten verplaatsen. Wil ik  elegant toekomen in stijlvolle sandalen of kies ik een prinselijk intreden weliswaar in botinnen en motovest. Het is niet gemakkelijk, het leven van een motardvrouw….