Arme schaapjes

Het was een beetje vreemd deze ochtend. Normaal gezien rep ik me elke morgen om 8h10 naar buiten om me in de karavaan moeders met kleuters te voegen en gedwee de weg naar school af te leggen. Maar er was geen karavaan deze ochtend, er was zelfs geen kleuter te bespeuren. Even speelde ik met de gedachte dat het misschien weekend was, en ik aan een soort acuut geheugenverlies leed. 
Een andere erg plausibele reden kon zijn dat het weer eens pedagogische studiedag was en dat ik weer eens de enige moeder was die dat niet wist. Ik stelde me al voor hoe ik op heus onprofessionele wijze mijn kleuter mee ging sleuren naar de alfamannetjes, omdat ik geen opvang voorzien had. 


Maar neen, ik was niet de chaotische moeder dit keer.... Want toen ik vertwijfelend mijn dagelijks tochtje verder zette vond ik de moeders en kleuters gelukkig terug... gezellig voor de moskee. Het was offerfeest vandaag en dat betekent dat Tarik en Mohamed en Dunia en al de andere vriendjes en vriendinnetjes van mijn dochter niet naar school gaan maar feest gaan vieren.


En dus was het rustig op school en dat moest meester P. voorzien hebben, want het kan niet toevallig zijn dat er net een soep-maak-activiteit voorzien was. Iedereen weet dat dat met 5 kleuters veel gemakkelijker is dan met 15. 
En ik vond dat wel fijn dat het feest was in mijn straat. Ik besloot dan ook maar te doen alsof het feest was en niet te koken want op feestdagen kook je niet maar haal je pizza of zo. En op weg naar de pizzaman sloot ik wijselijk mijn ogen toen ik luid gemekker hoorde en een grote bak richting moskee zag rollen en toen ik terug kwam sloot ik nog wijselijker mijn ogen toen ik merkte er met grote brandweerslangen duidelijk het een en ander weggespoeld moest worden uit de moskee.


Maar ja, ik heb dan ook nog nooit een kalkoenslachterij gezien met kerstmis, daar zal ook wel het één en ander moeten weggespoeld worden.