Er waren tijden dat die verandering naar wintertijd een beetje een feest was, een uurtje langer slapen, of een uurtje langer blijven plakken.
Maar dat waren duidelijk de tijden voor ik een nageslacht op de wereld zette. Want wintertijd betekent nu dat die monsters niet om zeven uur maar om zes uur wakker zijn. Hoera, en dit op een zondag, die minstens tot 20 uur 's avonds vollenbak zal duren en... die gevolgd wordt door nog zo een zondag.
Maar de pijn ten huize D. werd enigszins verzacht doordat wij deze morgen om zes uur 'Lang zal ze leven' stonden te kirren aan het spijlenbedje van de jongste. Ja, het is inderdaad al twee jaar geleden dat ik mij naar Sint-Lucas repte om daar in een recordtempo Maud op de wereld te zetten.
Wat gaat de tijd zo toch snel... en als je in deze cliché's vervalt is het hoog tijd om in je bed te kruipen. T'is dan eigenlijk ook al 21 uur in plaats van 20 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten