Ik ben één van die zonderlingen zonder een kabel of één of ander digitaal toestel aan mijn tv. Niet dat ik tot de alternatieve soort behoor, maar de nood aan kabel is nooit sterk genoeg om die luiheid te overwinnen en me te doen bellen naar de telenetmannetjes. Diezelfde luiheid zorgt ervoor dat ik zappen tussen één en canvas al meer dan voldoende vind. Er is altijd wel iets wat een ochtendmens als ik tot ontspanning kan brengen.
Maar sinds enkele dagen word ik toch wat nerveus bij dit zappen. Programma’s die dateren uit mijn kindertijd vullen sinds kort immers het beeldscherm, ook na achten.
Blijkbaar zijn er toch nog altijd mensen die niet genoeg kunnen krijgen van Balthazar Boma.
Het was enkele seconden fijn om te zien hoe mager Filip Peeters was als sidekick van Veerle Dobbelaere in Recht op Recht maar het eighties-kapsel van deze laatste zet echt niet aan tot ontspannen.
En de echte besparingen bij de VRT moeten nog beginnen. Ondertussen kijk ik uit naar het moment dat men Liegebeest terug programmeert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten