Vegetarische frikandel

Enkele maanden geleden hebben we ons bekeerd… tot het vegetarisme. Toen de kopenhagentopmislukking alsmaar dichterbij kwam geraakte ook ik ervan overtuigd dat we 'the change’ misschien toch wat meer bij onszelf moesten zoeken. Mijn NY-vliegtuigreis annuleren was een stap te ver, maar geen vlees meer eten leek me niet onoverkomelijk en kon mijn bewuste voetafdruk toch ook al een maatje kleiner maken. 

En dus, komt er ten huize Dirix geen vlees meer binnen, behalve dat vlees tussen de boterhammen van onze dochters , want wie ben ik om de kindjes hun hesp te ontzeggen…

Moeilijk is het niet, maar heel af en toe vind ik het wel eens jammer dat ik een veggie ben geworden: zoals die zeldzame keren in het frietkot. 

Oké, er zijn believers die beweren dat in een frikandel geen gram vlees te bespeuren valt en waarschijnlijk hebben ze gelijk, maar als vegetariër blijft het ongepast om die vuiligheid naar binnen te werken, hoezeer dit ook kan smaken met een pak friet. En dus kickte ik af van de stoverijsaus en koos ik telkens voor de kaaskroket (godzijdank wou ik me niet bekeren tot het veganisme).

Maar die kaaskroket werd saai en dus maakte ik een veggiestudie-uitstap naar de frietketel, het frietkotmekka voor de vegetariërs. Niet alleen zijn de frietjes gebakken in plantaardige olie, voor elke frikandellensoort bestaat een lekker vegetarisch alternatief. De vegetarische stoverij durfde ik net niet proberen, schrik voor de ontgoocheling na de hoop, maar het staat zeker op mijn nog-te-verorberen-lijst.

Eén minpuntje, de bakjes zijn te vol, veel te vol, zelfs voor een geoefende eter. En daar gaat mijn besparen op de voetafdruk als na elke maaltijd de helft van de frieten in de vuilbak belandt.