maandag 25 februari 2013

De zeven vette jaren

Eerst zat ze in mijn buik en fantaseerde ik hoe ze eruit zou zien. En toen, exact 7 jaar geleden was ze daar en ze bleek perfect, nog mooier dan ik me had voorgesteld. Maar na die eerste onwaarschijnlijke dagen, begon ik me toch al een beetje af te vragen hoe ze er zou uitzien als peuter en hoe dat zou klinken als ze 'mama' zou zeggen. Dat ze blond zou blijven, dat kon ik me wel voorstellen.
En opeens, zonder dat ik het had gemerkt was het een peuter, die rondliep en non stop 'mama' riep. Opnieuw was het perfect en opnieuw kon ik het niet nalaten om even te fantaseren hoe dat dan zou zijn als het niet langer een peuter was, maar een klein meisje, met een boekentas en een driewieler enzo.
En ik had het weer niet door maar opeens zette ik haar af op school en keek ik haar na hoe ze aan de hand van de juf de klas in stapte en ik dacht bij mezelf dat ik verdomd veel geluk had.

En gisteren zag ik haar zitten, geconcentreerd boven een blad papier met het topje van haar tong tussen haar tanden, en even later hoorde ik haar discussiëren met het buurmeisje over welke onderbroek je het beste draagt onder een turnpak als je handenstand doet... en ik besefte het voor de zoveelste keer...

ze overtreft mijn stoutste verwachtingen, altijd opnieuw...







3 opmerkingen:

  1. Hiep hiep hoera voor Ayko! x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een mooie dochter !
    ik vind het leuk te lezen dat je zeer goed beseft dat je een gelukzak bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. echt waar, een heerlijk meisje !!
    gefeliciteerd !!
    charlie

    BeantwoordenVerwijderen