woensdag 26 december 2012

Pimp je paardje

Winkelstraten ik mijd ze wanneer echt iedereen op kadootjes jaagt.
Gelukkig maak ik geen deel uit van ingewikkelde kadootjes-geefenkrijg-constructies, als vrijgezel scheelt het al snel als je je hele schoonfamilie kan schrappen van het lijstje. Blijven over: twee oma's van 81.  En dat gaat heel eenvoudig: voor de ene leg ik bij voor een abonnement op een maandblad  Royals en een bon van Damart (Dat is pas kwaliteit!).
Voor de andere oma was het al maanden duidelijk wat ze kreeg. Je moet weten dat ik haar in 2004 en in 2009 een kalender met foto's van al haar kinderen - en kleinkinderen gaf. En dat die kalenders  nog steeds in de keuken hangen, met gele post-its erop die dan het juiste jaar aangeven. Je zou het West-Vlaamse zuinigheid kunnen noemen. Maar ik hou het eerder bij Poperingse koppigheid (Dat zijn mooie foto's, gelijk welk jaar we zijn!). Eigenlijk best charmant, een kado dat echt zijn dienst doet.
Het was dus pas toen ik op een zondag in september een paar uur op mijn eigen kop en die van een ex uit de jaren stilletjes heb moeten kijken, dat ik besliste dat de maat vol was. Tijd voor een update.

En dan is er nog Jefke. Ik wou iets tofs, iets creatiefs en niet te duur (West-Vlaming en crisis en al).
Het werd een gepimpt schommelpaardje. Ik kocht het op Kapaza van een vriendelijke treinbestuurder. Kijk, zoveel kost een nieuw. Ketsjing. Moest je ook ooit eens een paardje willen pimpen, ik deed het zo:



En dan een dagje later: een content Jefke.


3 opmerkingen:

  1. Single zijn heeft zo zijn voordelen. Ik vind het ook leuk dat ik dit jaar slechts een beperkt aantal familietoestanden moet trotseren en dus tijd heb om kerst met mijn vrienden te vieren :)

    BeantwoordenVerwijderen