Verloren- portefeuille- gedoe

Mijn portefeuille is weg, het was toch al weer een eindje geleden dat ik dat nog eens meemaakte. Je hebt waarschijnlijk mensen van 100 jaar die nog nooit hun portefeuille verloren zijn, maar bon, je hebt dus ook mensen van begin de dertig die dat toch al een paar keer zijn tegengekomen. Geen idee waar ie naar toe is, 's middags zat ie in mijn sjakosj en s' avonds niet, zo simpel kan een verloren portefeuille zijn.

Het is natuurlijk altijd even vloeken, want vermiste portefeuilles dat is gedoe en zeker als je over vier dagen een vliegtuig wil nemen. Gelukkig, dacht ik, hadden we besloten om eens naar een ander continent te gaan dit jaar en hebben we gans het gezin voorzien van reispassen. Anders was het hier waarschijnlijk niet zo gezellig geweest de afgelopen dagen.

Sowieso is het verloren-portefeuille-gedoe maal drie deze keer. Mijn portefeuille dat is immers ook de plaats voor bib-kaarten, identiteitskaarten, siskaarten en weet ik veel welke kaarten nog allemaal, van mijn kinders.

Ik zou er aan kunnen denken om in de toekomst mijn lief als bewaarder van de kinderdocumenten aan te stellen maar aangezien ik hem momenteel gebruik als ervaringsexpert en raadgever in het verloren-portefeuille-gedoe, lijkt me dat ook geen optie.

Misschien moet ik gewoon al een sjakosj kopen voor mijn dochter van zes, die is hier nog de minst slordige van de bende.